Odkrywajmy piękno życia chrześcijańskiego

Drodzy bracia i siostry!

Kościół obchodzi dzisiaj święto Chrztu Pańskiego, które kończy liturgiczny okres Bożego Narodzenia. Ta tajemnica życia Chrystusa ukazuje w sposób widzialny, że Jego przyjście w ciele jest wzniosłym aktem miłości Trzech Osób Bożych. Możemy powiedzieć, że od tego uroczystego wydarzenia stwórcze, odkupieńcze i uświęcające działanie Trójcy Przenajświętszej będzie się coraz bardziej przejawiać w publicznej misji Jezusa, w Jego nauczaniu, w cudach, w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Czytamy bowiem w Ewangelii według św.Mateusza, że «gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego. A oto głos z nieba mówił: 'Ten jest mój Syn umiłowany w którym mam upodobanie'» (3, 16-17). Duch Święty «zamieszkuje» w Synu i świadczy o Jego boskości, podczas gdy głos Ojca, pochodzący z niebios, wyraża więź miłości.

«Końcowe słowa sceny chrztu mówią nam, że Jezus otrzymał to autentyczne namaszczenie, że jest On oczekiwanym Pomazańcem» (Jezus z Nazaretu, wyd. Kraków 2007, s. 35), co jest potwierdzeniem proroctwa Izajasza: «Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie» (42, 1). Jest naprawdę Mesjaszem, Synem Najwyższego, który — wychodząc z wód Jordanu — potwierdza odrodzenie w Duchu i otwiera tym, którzy tego pragną, możliwość stania się dziećmi Bożymi. Nie jest bowiem przypadkiem, że każdy ochrzczony nabywa znamię dziecka, począwszy od imienia chrześcijańskiego, będące niezawodnym znakiem, że za sprawą Ducha Świętego człowiek rodzi się «na nowo» w łonie Kościoła. Bł. Antonio Rosmini twierdzi, że «ochrzczony doświadcza tajemnego, lecz niezwykle silnego działania, przez które zostaje wyniesiony do porządku nadprzyrodzonego, włączony w relację z Bogiem» (Del principio supremo della metodica..., Torino 1857, n. 331). Wszystko to dokonało się ponownie dzisiejszego poranka w czasie celebracji eucharystycznej w Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie udzieliłem sakramentu chrztu 21 noworodkom.

Drodzy przyjaciele, chrzest jest początkiem życia duchowego, które swą pełnię osiąga dzięki Kościołowi. We właściwej chwili sprawowania sakramentu, podczas gdy wspólnota kościelna modli się i powierza Bogu nowe dziecko, rodzice i chrzestni zobowiązują się do przyjęcia nowo ochrzczonego i wspierania go w formacji i dojrzewaniu chrześcijańskim. Jest to wielka odpowiedzialność, wynikająca z wielkiego daru! Dlatego pragnę zachęcić wszystkich wiernych do ponownego odkrycia piękna bycia ochrzczonymi i należenia do wielkiej rodziny Bożej oraz do dawania radosnego świadectwa własnej wiary, aby rodziła ona owoce dobra i zgody.

Prośmy o to przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, Wspomożycielki Chrześcijan, której powierzamy rodziców, przygotowujących się do chrztu swych dzieci, jak również katechetów. Niech cała wspólnota uczestniczy w radości ponownych narodzin z wody i Ducha Świętego!

Modlę się za ludność Haiti

W ramach modlitwy maryjnej pragnę wspomnieć w szczególności ludność Haiti, w rok po strasznym trzęsieniu ziemi, po którym, niestety, zapanowała ciężka epidemia cholery. Kard. Robert Sarah, przewodniczący Papieskiej Rady «Cor Unum», udaje się dzisiaj na wyspę karaibską, by przekazać poszkodowanym wyrazy mojej bliskości i całego Kościoła.

Po polsku:

Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. Liturgia Niedzieli Chrztu Pańskiego wiedzie nas nad Jordan, gdzie Jezus, Syn Boży, przyjmuje chrzest pokuty. W ten sposób okazuje swoją solidarność z ludźmi potrzebującymi nawrócenia. Przez sakrament chrztu wyzwala nas z grzechów, czyni każdego nowym, Bożym człowiekiem. Prośmy Go o wierność przyrzeczeniom chrzcielnym i odważne wyznawanie wiary. Niech Bóg wam błogosławi.

Benedykt XVI