Wspólnoty chrześcijańskie winny akceptować i wspierać każdego człowieka

Drodzy bracia i siostry!

W obecnej chwili głębokiej jedności z Chrystusem, żywym i obecnym pośród nas i w nas, zwróćmy się w modlitwie do Jego i naszej Najświętszej Matki, Maryi Niepokalanej, jako kościelna rodzina. Sycylia jest bogata w sanktuaria maryjne, a znajdując się w tym miejscu, czuję w duchu, że jestem w centrum tej «sieci» pobożności, która łączy wszystkie miasta i wioski tej wyspy.

Pragnę zawierzyć Maryi Dziewicy cały lud Boży tej umiłowanej ziemi. Niech utwierdza rodziny w miłości i pracy wychowawczej; niech czyni życiodajnymi ziarna powołania, które Bóg rozsiewa obficie pośród młodych; niech natchnie odwagą w próbach, nadzieją w trudnościach, odnowionym zapałem w czynieniu dobra. Niech Matka Najświętsza pociesza chorych i wszystkich cierpiących i pomaga wspólnotom chrześcijańskim dbać o to, by nikt w nich nie był odepchnięty lub nie cierpiał niedostatku, lecz by wszyscy, a szczególnie najmniejsi i najsłabsi czuli się przyjęci i cenieni.

Maryja jest wzorem chrześcijańskiego życia. Proszę Ją przede wszystkim o to, by pomagała wam iść ochoczo i radośnie drogą świętości, śladami wielu świetlanych świadków Chrystusa, synów sycylijskiej ziemi. W tym kontekście pragnę przypomnieć, że w dniu dzisiejszym w Parmie jest beatyfikowana Anna Maria Adorni, która żyła w xix w., była wzorową żoną i matką. Później, gdy owdowiała, poświęciła się pełnieniu miłosierdzia względem kobiet w więzieniu i w trudnych sytuacjach. By im posługiwać, założyła dwa zgromadzenia zakonne. Ponieważ matka Adorni stale się modliła, nazywano ją «żywym różańcem». Pragnę na to zwrócić uwagę na początku października — miesiąca poświęconego różańcowi. Niech codzienne rozważanie tajemnic Chrystusa w zjednoczeniu z Maryją, Dziewicą modlącą się, umacnia nas wszystkich w wierze, nadziei i miłości.

Benedykt XVI