Watykan: bliżej beatyfikacji Rozalii Celakówny

Podczas audiencji udzielonej kard. Marcello Semeraro, prefektowi Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Ojciec Święty upoważnił tę kongregację do promulgowania jednego dekretu o cudzie (do kanonizacji, jednego o męczeństwie (do beatyfikacji) oraz siedmiu dekretów o heroiczności cnót – poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. Jeden z nich dotyczy Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny (1901-1944).

Rozalia jest córką ziemi krakowskiej, była prostą kobietą i oddaną pielęgniarką. Spuścizna piśmiennicza po Rozalii Celakównie jest bardzo skromna – zostały po niej listy do spowiedników i krótkie notatki, pisane na ich polecenia. W tych krótkich notatkach krakowska mistyczka opisuje swoje życie wewnętrzne z Chrystusem, mistyczny kontakt z Nim. Tytuł jednej z monografii jej poświęconej brzmi: „Świętość to miłość”.

Ta heroiczność nie mówi o wielkich dokonaniach, herkulesowych pracach. Opowiada o życiu w wierności przykazaniom, które to wiodła Służebnica Boża pośród trudności dnia codziennego. Jej życie było naznaczone doświadczaną miłością Bożą, a także cierpieniem (fizycznym i ze strony ludzi) było ścieżką codziennego odwracania się o grzechu i zwracania się ku Bogu, który w Synu objawił nam swą nieskończoną miłość i miłosierdzie. Chciała Go coraz bardziej poznawać, mocniej kochać i lepiej naśladować. Wiedziała, że od stopnia opuszczenia wszystkiego i pójścia z Jezusem zależy przylgnięcie do Serca Bożego. Była szczególnie związana z nabożeństwem do Najświętszego Serca Jezusa, a dokładniej z jednym z istotnych jego elementów tj. osobistym poświęceniem się temuż Sercu. Stała się „apostołką osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa”, co zostało napisane na kamieniu nagrobkowym.

Rozalia postępowała zgodnie z wolą Bożą, która była dla niej najważniejsza. Pragnęła spędzić życie w klasztorze, ale została zaproszona do bycia „siostrą” w szpitalu. Wcieliła w życie przylgnięcie do Serca Bożego i pragnienie upodobnienia się do Niego. Możemy powiedzieć, że modlitwa „uczyń serca nasze według Serca Twego” została wysłuchana. U Rozalii ukazało się to w tytanicznej wprost pracy i anielskiej cierpliwości względem chorych, którymi się opiekowała w szpitalu i wokół siebie.

Do beatyfikacji służebnicy Bożej Rozalii Celakówny konieczny będzie jeszcze zatwierdzony przez Ojca Świętego dekret o cudzie za jej wstawiennictwem.

Podczas audiencji udzielonej Jego Eminencji Kardynałowi Marcello Semeraro, Prefektowi Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Papież Franciszek upoważnił Kongregację do promulgowania dekretów dotyczących:

- cudu przypisywanego wstawiennictwu bł. Artemida Zattiego, świeckiego profesora Towarzystwa św. Franciszka Salezego; ur. 12 października 1880 r. w Boretto (Włochy), zm. 15 marca 1951 r. w Viedma (Argentyna);

- męczeństwa sług Bożych Giuseppe Bernardiego i Mario Ghibaudo, kapłanów diecezjalnych, zabitych z nienawiści do wiary 19 września 1943 r. w Boves (Włochy);

- heroiczności cnót sługi Bożego Martino Fulgenzio Elorza Legaristi, ze Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa, pierwszego biskupa Prałatury Moyobamba; ur. 30 grudnia 1899 r. w Elgueta (Hiszpania) i zm. 30 grudnia 1966 r. w Limie (Peru);

- heroiczności cnót sługi Bożego Francesco Costantino Mazzieri, z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, biskupa Ndola; ur. 25 marca 1889 r. w Abbadia di Osimo (Włochy), zm. 19 sierpnia 1983 r. w Ibenga (Zambia)

- heroiczności cnót sługi Bożej Łucji Noiret (w wieku XVII: Georgine), założycielki Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego pod opieką św. Józefa; ur. 27 stycznia 1832 r. w Chambéry (Francja), zm. 17 marca 1899 r. w Imoli (Włochy);

- heroiczności cnót sługi Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej, założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, urodzonej 31 grudnia 1848 r. w Kozienicach (obecnie Polska) i tam zmarłej 17 września 1927 r;

- heroiczności cnót sługi Bożej Aurory Calvo Hernández-Agero, wiernej świeckiej; ur. 9 grudnia 1901 r. w Béjar (Hiszpania) i tamże zm. 22 listopada 1933 r;

- heroiczności cnót Sługi Bożej Rozalii Celak, Wiernej Świeckiej; ur. 19 września 1901 r. w Jachówce (Polska), zm. 13 września 1944 r. w Krakowie (Polska);

- heroiczności cnót sługi Bożej Marii Aristei Ceccarelli, wiernej świeckiej; ur. 5 listopada 1883 r. w Ankonie (Włochy), zm. 24 grudnia 1971 r. w Rzymie (Włochy).