Zmarł arcybiskup Cypru Chryzostom II. Miał 82 lata

Chryzostom II (Dimitriou), grecki prawosławny arcybiskup Cypru zmarł 7 listopada rano w wieku 82 lat. W ostatnim wywiadzie Chryzostom II powiedział, że chciałby mieć następcę, który miałby "pogląd" na temat kwestii cypryjskiej, "ponieważ w przeciwnym razie obawiam się, że stracimy Cypr".

Grecki prawosławny arcybiskup Cypru Chryzostom II (Dimitriou) zmarł 7 listopada rano w wieku 82 lat. Jego stan zdrowia – od dawna chorował on na raka jelita grubego - w ostatnich tygodniach systematycznie się pogarszał. Odszedł w swoim pałacu biskupim w Nikozji. Obecnie tymczasowym zwierzchnikiem Kościoła został – zgodnie z przepisami kościelnymi – najstarszy sakrą hierarcha metropolita Pafosu Jerzy do czasu wyboru nowego arcybiskupa Kościoła.

Od początku choroby przed czterema laty zwierzchnik przeszedł kilka zabiegów w kraju i za granicą, niedawno w lipcu w Izraelu. W ostatnim wywiadzie Chryzostom II powiedział, że chciałby mieć następcę, który miałby "pogląd" na temat kwestii cypryjskiej, "ponieważ w przeciwnym razie obawiam się, że stracimy Cypr". Podczas wizyty Franciszka na wyspie w grudniu 2021 wezwał go do wsparcia tutejszego Kościoła, zaapelował "o ochronę i poszanowanie naszego dziedzictwa kulturowego oraz o zachowanie bezcennych wartości naszej kultury chrześcijańskiej, które dziś są brutalnie łamane przez Turcję".

Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru Chryzostom II (w świecie Irodotos Dimitriu) urodził się 10 kwietnia 1941 w wiosce Tala koło Pafosu na zachodzie wyspy. Po ukończeniu szkoły podstawowej został posłusznikiem (nowicjuszem) w monasterze św. Neofita w Pafosie. W 1963 ukończył gimnazjum w Pafosie. 3 listopada tegoż roku przyjął święcenia diakonatu. W latach 1968-72 kształcił się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Ateńskiego, a po jego ukończeniu w 1972 został wyświecony na kapłana, po czym 19 października 1972 został ihumenem (przełożonym) swego dawnego klasztoru św. Neofita.

12 listopada tegoż roku ówczesny arcybiskup (i prezydent) Cypru Makarios III wyświęcił go na kapłana (hieromnicha). 26 lutego 1978 przyjął sakrę biskupią jako metropolita Pafosu. W latach 2002-06 tymczasowo kierował Kościołem Cypru, gdy ówczesny zwierzchnik Chryzostom I ze względu na wiek i postepującą chorobę nie mógł pełnić swych obowiązków i w maju 2006 został oficjalnie pozbawiony swego urzędu. 5 listopada 2006 – w atmosferze ostrej walki o władzę w Kościele – hierarchowie ostatecznie wybrali właśnie metropolitę Pafosu na nowego zwierzchnika Prawosławnego Kościoła Cypru. Jego uroczysta intronizacja odbyła się tydzień później w soborze katedralnym św. Jana Teologa w Nikozji.

Hierarcha znany jest ze stanowczych, a nawet ostrych wypowiedzi w sprawach kościelnych i politycznych, zwłaszcza w kontekście okupowania przez Turcję północnej części Cypru, jest m.in. przeciwny przyjęciu Ankary do Unii Europejskiej. Nie ma również dobrych stosunków z Patriarchatem Moskiewskim. Na przykład w 2011 stwierdził oficjalnie, iż piąte miejsce na honorowej liście Kościołów prawosławnych winien zajmować jego Kościół, mający korzenie apostolskie, a nie młodszy od niego o kilka stuleci Rosyjski Kościół Prawosławny (RKP).

Ponadto 24 października 2020 w czasie liturgii w klasztorze kolo Pafosu wymienił imię głowy nieuznawanego przez Moskwę Prawosławnego Kościoła Ukrainy, metropolity Epifaniusza, co spowodowało, że w cerkwiach RKP przestano wymieniać imię Chryzostoma. Oznacza to, że w istocie Patriarchat Moskiewski nie utrzymuje kontaktów z Kościołem Cypru, choć nie doszło do formalnego zerwania między nimi łączności eucharystycznej (jak w przypadku stosunków z Konstantynopolem).

KAI / mł