Zmarł kard. Carlos Amigo Vallejo, OFM. Uczestniczył w pracach konklawe

Zmarł w wieku 87 lat kardynał Carlos Amigo Vallejo, OFM, emerytowany arcybiskup Sewilli (Hiszpania). Stan zdrowia starszego kardynała stopniowo pogarszał się po upadku 22 lutego podczas Eucharystii upamiętniającej 25. rocznicę święceń biskupich arcybiskupa Madrytu, kard. Carlosa Osoro. Purpurat zmarł w Szpitalu Uniwersyteckim w Guadalajarze (Hiszpania), gdzie był hospitalizowany od ponad dwóch miesięcy.

Przyszły kardynał urodził się 23 sierpnia 1934 w miejscowości Medina de Rioseco koło Valladolid w środkowej Hiszpanii. W trakcie studiów medycznych (których nie ukończył) w Valladolid wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (franciszkanów; OFM). Kształcił się następnie w Rzymie (filozofia) i w Madrycie (psychologia), po czym 17 sierpnia 1960 przyjął w Wiecznym Mieście święcenia kapłańskie. Po powrocie do ojczyzny pracował duszpastersko i uzupełniał studia, ponadto wykładał filozofię nauki i antropologię w różnych placówkach kościelnych. W latach 1070-73 był przełożonym prowincji franciszkańskiej Santiago.

Kim był Carlos Amigo Vallejo, OFM?

17 grudnia 1973 Paweł VI mianował go arcybiskupem Tangeru – hiszpańskiej enklawy w Maroku; sakrę nominat przyjął 28 kwietnia następnego roku w Madrycie. Poznawszy dobrze tematykę Afryki Północnej, występował nieraz jako rozjemca w różnych sytuacjach konfliktowych między rządem hiszpańskim a krajami tego regionu (Algieria, Libia, Maroko, Mauretania czy Tunezja). 22 maja 1982 Jan Paweł II przeniósł go na stolicę arcybiskupią Sewilli a na konsystorzu 21 październiku 2003 mianował go kardynałem.

Jako biskup i kardynał C. Amigo uczestniczył w różnych wydarzeniach Kościoła powszechnego i pełnił liczne funkcje w episkopacie swego kraju. Między innymi w lutym 1976 wchodził w skład delegacji watykańskiej na historyczne pierwsze spotkanie w ramach dialogu katolicko-islamskiego w Trypolisie (Libia). Brał udział w wielu zgromadzeniach Synodu Biskupów i był wysłannikiem papieskim na różne wydarzenia rocznicowe Kościołów lokalnych, np. na obchody 500. rocznic: ustanowienia pierwszej diecezji w Ameryce (2011) i przybycia pierwszego biskupa do Portoryku (2012). W czerwcu 1993 współorganizował w Sewilli 45. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny, na którego zakończenie przybył do miasta Jan Paweł II. W latach 2005 i 2013 uczestniczył w pracach konklawe, które wybrały papieży Benedykta XVI i Franciszka.

W Hiszpańskiej Konferencji Biskupiej był m.in. członkiem jej Komitetu Wykonawczego (1984-87 i 2005-09), przewodniczącym komitetów biskupich – ds. obchodów 500-lecia ewangelizacji Ameryki (1984-93), biskupi – wyżsi przełożeni zakonni (1993-99) oraz ds. misji i współpracy z Kościołami lokalnymi (1999-2005). Był rzecznikiem Krajowej Komisji ds. 500. Rocznicy Odkrycia Ameryki i członkiem Komitetu Ekspertów ds. Wystawy Powszechnej w Sewilli (1992). Uzyskał wiele odznaczeń i tytułów honorowych, nadanych mu przez różne kraje Ameryki Łacińskiej (Dominikana, Panama) i w Hiszpanii, należał do Akademii Królewskich Literatury, Medycyny i Sztuk Pięknych w Sewilli i szeregu innych podobnych placówek.

Ustąpił z urzędu arcybiskupa Sewilli 5 listopada 2009.

Obecnie Kolegium Kardynalskie liczy 209 członków, w tym 117 ma prawo udziału w ewentualnym konklawe, zaś 92 jest tego prawa pozbawionych, z których 41 mianował Jan Paweł II, 26 – Benedykt XVI i 25 – Franciszek; a wśród 117 purpuratów, mających prawa wyborcze, 12 powołał do Kolegium Kardynalskiego Papież-Polak, 38 – jego następca i 67 – Franciszek.

Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Słowak Jozef Tomko (ur. 11 III 1924), Angolczyk Alexandre do Nascimento (1 III 1925) i Argentyńczyk poch. chorwackiego Estanislao Esteban Karlic (7 II 1926), najmłodszymi zaś Dieudonné Nzapalainga z Republiki Środkowoafrykańskiej (ur. 14 III 1967), Portugalczyk José Tolentino Calaça de Mendonça (15 XII 1965) i Włoch Mauro Gambetti OFM Conv (27 X 1965). Najdłuższy staż w Kolegium mają obecnie trzej kardynałowie: Michael Michai Kitbunchu z Tajlandii, Alexandre do Nascimento z Angoli i Thomas Stafford Williams z Nowej Zelandii, mianowani 2 lutego 1983. Ponadto należy pamiętać, że Benedykta XVI ustanowił kardynałem św. Paweł VI dnia 27 VI 1977, a Franciszka – św. Jan Paweł II w dniu 21 II 2001.

Źródło: KAI / kb