"Choreografia ciał"- sztuki wizualne i taniec

"Koszt życia" - film wideo brytyjskiej grupy tancerzy DV8 Physical Theatre, opowiadający w serii krótkich scen o dwóch tancerzach: konfliktowym Eddie'm i beznogim Davidzie to jedna z prac, którą można oglądać na wystawie "Choreografia ciał" w Zachęcie. Ekspozycja będzie czynna od soboty.

Kurator Maria Brewińska zwróciła uwagę podczas piątkowego spotkania z prasą, że termin choreografia pierwotnie dotyczył układu ruchów tanecznych w balecie, kompozycji tańca, ale współcześnie pojęcie to rozszerzyło się "na wszystkie dziedziny, w których ruch ma charakter artystyczny - od ruchu scenicznego na koncertach, przez ruchy aktorów opracowane do scen filmowych, po ruch zwyczajnych ludzi aranżowany przez artystów".

"Koszt życia" (2004) to jedyny film na wystawie stworzony przez grupę tancerzy. Reżyserem i autorem chorografii jest Lloyd Newson, od 1986 roku dyrektor artystyczny brytyjskiego DV8 Physical Theatre - niezależnego zespołu tancerzy, którzy odrzucają w swojej pracy tradycyjną estetykę i formę tańca. Do tej pory zespół wyprodukował 15 spektakli, entuzjastycznie przyjętych w wielu krajach oraz cztery filmy.

Prezentowany na wystawie w Zachęcie "Koszt życia" to jedna z prac, które stały się punktem wyjścia do jej powstania. Film był wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych festiwalach. Nakręcony w Cromer, na wybrzeżu Norfolk, opowiada o dwóch aktorach/tancerzach: Eddie'm i Davidzie, szukających pracy i miłości. Ich historia pokazana jest częściowo poprzez dialogi, relacje z innymi ludźmi, przerywane choreograficznymi scenami.

Eddie to człowiek zbuntowany i konfliktowy, co wyraża słowami i językiem ciała. David jest beznogim tancerzem, który z determinacją walczy, aby jego kalectwo i ludzkie uprzedzenia wobec kalectwa nie zniszczyły mu życia. "Postać Davida wydaje się kluczowa w kontekście podejścia DV8 do tańca - to tancerz, chociaż ruch taneczny jest dla niego czymś pozornie obcym i niemożliwym. Pokonuje jednak fizyczne ograniczenia, co obala stereotypy myślenia o tańcu" - podkreśla Brewińska.

Kolejna praca jaką można oglądać na wystawie to "Centro di permanenza temporanea" (2007) Adriana Paciego. W słoneczny dzień kamera filmuje kilkadziesiąt osób wchodzących po kolei na stojące na płycie lotniska schody dostawiane do samolotów pasażerskich. Na platformie u szczytu schodów niektórzy z nich muszą się ścieśnić, aby zrobić miejsce pozostałym. W tle przemieszczają się samoloty, słychać dźwięki lotniska. Kiedy schody zapełniają się, oglądamy w zbliżeniach milczące twarze, zastygłe portrety imigrantów.

"W kilku dalekich ujęciach kamera pokazuje tę żywą rzeźbę stworzoną na potrzeby filmu. Migracja i związany z nią problem tożsamości są częstym tematem u Paciego, artysty pochodzenia albańskiego, który emigrował do Włoch pod koniec lat 90. Film jest krótki, zapętla się, pokazując wciąż od nowa absurdalną sekwencję wyczekujących na coś ludzi" - zwraca uwagę kurator wystawy.

Kolejny film - "Tańcz" Wojciech Bąkowskiego - nagrany został w przyczepie samochodu, której wnętrze przypomina zwykły pokój z lamperią i linoleum. Kamera sztywno zamocowana w przyczepie jest unieruchomiona, ruch wewnątrz kadru powoduje ruch jadącego samochodu. Bąkowski siedzi na krześle, chybocze się, gdy samochód przyspiesza lub hamuje. "W efekcie wygląda to dziwacznie, jakby wstrząsały nim torsje (...). Kontrapunktem do tej sceny jest kadr z twarzą Dawida Szczęsnego, na której pojawia się niepokojąca mimika" - mówi Brewińska.

Pozostali artyści, którzy biorą udział w wystawie to: Ayse Erkmen, Fatboy Slim, Aneta Grzeszykowska, Oliver Herring, Jesper Just, Anna Molska, Mark Raidpere, A.L. Steiner + robbinschilds, Type A, John Wood & Paul Harrison.

Ekspozycja będzie czynna do 14 sierpnia.