Drewniana perełka

Świątynię ufundował po połowie XVIII wieku ksiądz Maciej Józef Łubieński, którego portret można zobaczyć w zakrystii. Kościół jest położony na poboczu ruchliwej trasy Kraków – Kielce. Od razu zwraca uwagę swoją wysoką, dwuwieżową fasadą, która wyróżnia go na tle innych kościółków drewnianych. Zazwyczaj prezentują one zupełnie odmienną konstrukcję: są niewielkie, mają spadzisty dach i wieżyczkę pośrodku. Kolejne zaskoczenie czeka nas w środku: świątynia ma plan krzyża łacińskiego, a na skrzyżowaniu naw znajduje się kopuła. 

 Wnętrze kościoła jest przykładem barokowego kompleksowego projektowania i łączenia sztuk. W całości wykonane jest z surowego drewna. Być może o pozostawieniu budulca w takiej postaci zadecydowały względy ekonomiczne. W wyposażeniu i wystroju przeważa dekoracja rokokowa i przyznać trzeba, że widok fantazyjnie ukształtowanych kogucich grzebieni, kwiatuszków i innych ornamentów bez warstwy złoceń i farby robi wrażenie. W tej wydawałoby się skromniejszej postaci sprawiają wrażenie dużo bardziej ekspresyjnych i dynamicznych.

W środku zastosowano szereg rozwiązań typowych dla baroku, na przykład w szczególny sposób wykorzystano światło, włączając okna w strukturę ołtarzy. Umieszczono je między przerwanymi przyczółkami i ujęto w dekoracyjne ramy. 

W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z wsławionym łaskami obrazem Matki Boskiej Śnieżnej. Marii towarzyszą rzeźbione figury czterech Ojców Kościoła. Patrząc od prawej mamy postać św. Ambrożego, starszego, brodatego mężczyzny bez nakrycia głowy. Św. Ambroży był biskupem Mediolanu i doktorem Kościoła. Obok niego stoi ul, gdyż według legendy, kiedy święty był niemowlęciem na jego ustach pszczoły położyły plaster miodu. Była to zapowiedź tego, że w przyszłości św. Ambroży stanie się kimś wielkim i będzie świetnym mówcą, zgodnie z „Pismem św.”, które mówi: „Dobra mowa jest jak plaster miodu”. W nawiązaniu do atrybutu św. Ambrożego uznano za patrona pszczelarzy. W Mnichowi święty trzyma ponadto w ręce sznur, którym się biczował.

Obok św. Ambrożego znajduje się Grzegorz I Wielki - papież, doktor Kościoła, autor wielu pism. Na głowie ma tiarę, czyli nakrycie głowy papieży, złożone z trzech koron. Pierwsza z nich oznacza władzę świecką papieża, druga duchową, a trzecia symbolizuje nadprzyrodzone pochodzenie władzy papieskiej. Oznaką godności św. Grzegorza jest także laska zakończona krzyżem o potrójnych ramionach. Na ramieniu świętego siedzi Gołębica Ducha św., który pomagał mu w pisaniu.

Po drugiej stronie ołtarza od wewnątrz stoi św. Augustyn, biskup, doktor Kościoła, założyciel zakonu Augustianów. Oznaką jego godności jest infuła na głowie oraz pastorał w ręku. Jego atrybutem jest zaś płonące serce z krzyżykiem, symbolizujące żarliwość jego wiary.

Ostatnia rzeźba przedstawia św. Hieronima, ukazanego jako pokutnik z brodą, z gołymi ramionami i nogami. Św. Hieronim był kapłanem, doktorem Kościoła, autorem łacińskiego tłumaczenia Pisma św. czyli Wulgaty. Jego atrybutem jest lew, któremu święty wyciągnął z łapy cierń.

Na zasłonie obrazu Matki Boskiej Śnieżnej znajduje się wizerunek św. Szczepana, patrona kościoła w Mnichowie. 

W ołtarzu bocznym w prawym ramieniu transeptu widać obraz św. Józefa Kalasantego, założyciela zakonu Pijarów oraz pierwszej w świecie publicznej szkoły. Towarzyszą mu rzeźby wyobrażające trzy cnoty kardynalne: Wiarę (z krzyżem), Miłość (z płonącym sercem), a w zwieńczeniu Nadzieję (z kotwicą).

Po drugiej stronie w ołtarzu bocznym znajduje się wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego i Matki Boskiej Bolesnej, której serce przenika miecz boleści. Po bokach stoją figury św. Jana Ewangelisty oraz Marii Magdaleny.

W prawym skrzydle nawy poprzecznej wiszą obrazy czterech Ewangelistów z atrybutami.

Ponad wejściem do kaplicy bocznej znajduje się dość nietypowy obraz przedstawiający św. Mikołaja, biskupa Miry, który stoi z wyciągniętą do przodu ręką i błogosławi. Obok niego klęczy anioł, który podaje świętemu jego atrybut – trzy złote kule.

W nawie głównej znajdują się obrazy przedstawiające św. Izydora oraz św. Teresę od Dzieciątka Jezus.

W kaplicy bocznej znajduje się obraz św. Stanisława Kostki przyjmującego Komunię św.