Ojciec przebacza mordercy córki [VIDEO]

I odpuść nam nasze winy, jako i my... Gdybyż tak choć połowa naszych katolików zechciała sie do tego stosować... Chociaż 1/10... O ileż świat byłby lepszy...

Chwała Panu !

podobna historia: http://www.fronda.pl/a/o-bogu-ktory-nie-opuszcza-ludzi-w-cierpieniu,44924.html

Nie rozumiem, jak można wybaczyć komuś, kto nie okazał skruchy. On idzie na współpracę aby uniknąć śmierci. Jego przynanie się do winy oznacza tylko przyznaie się do zrobienia czegoś a nie uznanie swoich czynów za zło. Jemu to obojętne, a nie wstrętne. Więc czy nalezy wybaczyć czy racej odpuścić sobie nienawiść i pragnienie zemsty? Przyznam, że to wszystko co w tym temacie pojmuję.

Przepiękna postawa ojca, który przekracza granice. Byłam kiedyś (już dawno temu) w nieco podobnej sytuacji. Ktoś przyczynił się do śmierci kogoś niewinnego, kogo bardzo kochałam. Nie zrobił tego jednak celowo, z premedytacją jak ten człowiek. Wtedy jednak nie potrafiłam się zachować tak jak zrobił to ten ojciec. Było dużo pretensji. Bóg pokazał mi jednak wyraźnie, że ten człowiek nie zrobił tego specjalnie i jak bardzo złe jest nieprzebaczenie, które mnie niszczy od środka. Bóg pokazał mi również, jak bardzo kocha tego człowieka i jak bardzo moje złe myślenie o nim wpływa nie tylko na mnie, moją rodzinę ale niekorzystnie również na niego (wszystko zło, które czynimy nawet w myślach, w słowach ma wpływ na innych). Dlatego dość szybko przyszło przebaczenie, przebaczyłam w sercu, jednak nigdy tego nie powiedziałam tej osobie, nie było też okazji. Żałuję, szczególnie tych twardych słów, które wtedy powiedziałam. Tu wyraźnie widać, że tylko miłość i przebaczenie potrafi zmienić człowieka.

Piękna postawa. Godna najwyższego szacunku - przebaczyć, mimo to nie zapomnieć.