Zmarła legenda "Wesołej Lwowskiej Fali"

W Chislehurst zmarła Włada Majewska - aktorka i pieśniarka, legenda przedwojennej "Wesołej Lwowskiej Fali", działaczka emigracyjna i wieloletnia pracowniczka Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. 19 marca obchodziła setną rocznicę urodzin.

Artystka zmarła w środę wieczorem w Domu Polskim "Antokol" w Chislehurst niedaleko Londynu - poinformował Mariusz Kubik, sekretarz wykonawczy Stowarzyszenia RWE.

Włada Majewska przed wojną zasłynęła jako gwiazda "Wesołej Lwowskiej Fali" - audycji Polskiego Radia we Lwowie. W czasie II wojny światowej wraz z zespołem "Lwowska Fala" występowała przed polskimi żołnierzami, którzy walczyli na frontach w Rumunii, Francji i Wielkiej Brytanii. Dała wówczas prawie tysiąc występów. Po zakończeniu wojny została dziennikarką i kierowniczką londyńskiego biura Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.

Opiekowała się dorobkiem twórczym poety i autora tekstów piosenek Mariana Hemara.

Włada (Władysława) Majewska urodziła się 19 marca 1911 roku we Lwowie. Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie oraz wydział prawa administracyjnego Uniwersytetu w Edynburgu. W 1930 roku podjęła pracę we lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia. Występowała jako piosenkarka i parodystka wraz z zespołem Szczepka i Tońka w audycji "Wesoła Lwowska Fala" Wiktora Budzyńskiego.

Po wybuchu II wojny światowej wyjechała ze Lwowa. Jako członek zespołu artystycznego występowała w Rumunii. 8 marca 1940 roku zespół "Lwowska Fali" opuścił Rumunię i przez Jugosławię i Włochy pojechał do polskiego wojska we Francji. 22 czerwca 1940 roku - po agresji Hitlera na Francję - na małym angielskim frachtowcu zespół ewakuował się do Szkocji, gdzie dwa dni później odbył się jego pierwszy występ.

Zespół Majewskiej wchodził w skład 10. Brygady Kawalerii Pancernej gen. Stanisława Maczka. "Fala" wystąpiła dla polskiego wojska ponad osiemset razy, dając spektakle na platformach ciężarówek, w barakach żołnierskich, a nawet w bunkrach.

Po wojnie Włada Majewska pozostała na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1946 roku w Edynburgu poślubiła Wiktora Budzyńskiego, jednak małżeństwo to nie trwało długo. Została producentem kabaretów literackich Mariana Hemara oraz aktorką w jego teatrze w Londynie.

Wraz z Leopoldem Kielanowskim, a następnie Tadeuszem Kryską-Karskim przez ponad trzydzieści lat prowadziła londyńskie biuro Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, nagrywając dla niej programy artystyczne, wywiady i codzienne korespondencje.

W 1994 roku przekazała Polskiemu Radiu londyńskie archiwa Rozgłośni Polskiej RWE z dźwiękowym zapisem twórczości Mariana Hemara, które zachowały się dzięki jej staraniom. Jej własne archiwum znajduje się w Kolekcji Leopolis Muzeum Niepodległości w Warszawie.

Majewska została odznaczona m.in.: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Dyplomem-Odznaką 307. Nocnego Dyonu Myśliwskiego Lwowskiego, Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Teatralną "Dziennika Polskiego" za 1967 rok, Honorową Złotą Odznaką Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, Honorową Złotą Odznaką Stowarzyszenia Lotników Polskich i Krzyżem Dywizji Pancernej.

Z okazji 80-lecia Polskiego Radia w 2005 roku za wkład w rozwój polskiej radiofonii Polskie Radio przyznało Władzie Majewskiej Diamentowy Mikrofon. Została też odznaczona odznaką honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej" oraz medalem "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis".

W 2006 roku ukazały się jej wspomnienia "Z Lwowskiej Fali do Radia Wolna Europa".

Wraz z Anną Mieszkowską opracowała album Mariana Hemara zatytułowany "Za dawno, za dobrze się znamy... Piosenki i skecze". Była członkinią Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego.