Wildstein laureatem nagrody im. Mackiewicza

Bronisław Wildstein został tegorocznym laureatem nagrody literackiej im. Józefa Mackiewicza za książkę "Dolina nicości". Nagrodę wręczono w środę w warszawskim Domu Literatury.

"Dolina nicości" to książka o historii Polski ostatnich lat, która daje się czytać jako "powieść z kluczem" - jej bohaterowie dają się zidentyfikować jako znane i wpływowe osobistości polskiego życia politycznego. Oczywiście nie do końca można ich rozpoznać, ale kreślone przez Wildsteina syntetyczne portrety biograficzne są możliwe do rozszyfrowania.

Akcja "Doliny nicości" rozgrywa się na styku mediów biznesu i polityki. Powieściowa Polska to kraj rządzony przez byłych agentów SB, transformacja ustrojowa lat 90. to z góry zaplanowana mistyfikacja w celu obrony interesów PRL-owskiej klasy rządzącej. Niektóre postaci książki są łatwe do rozszyfrowania - Michał Bogatyrowicz ma cechy Adama Michnika, Mieczysław Pasikonik, redaktor pisma nowej lewicy może być utożsamiany ze Sławomirem Sierakowskim, naczelny powieściowego tygodnika "W Ryj" wykazuje duże podobieństwo do Jerzego Urbana.

"Dolina nicości" opublikowana przez wydawnictwo M to dziewiąta książka Bronisława Wildsteina. Za pierwszą, opublikowaną jeszcze w drugim obiegu powieść "Jak woda", autor dostał Nagrodę Kościelskich. Potem ukazały się powieści "Brat" i "Mistrz", tomy opowiadań "Przypisy do Plutarcha" i "Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością" oraz dwa tomy esejów: "Dekomunizacja, której nie było" i "Drugi dzień PRL-u".

Jury nagrody im. Mackiewicza przyznało w tym roku cztery wyróżnienia. Otrzymali je: Michał Wojciechowski za "Moralną wyższość wolnej gospodarki", Sławomir Cenckiewicz za "Sprawę Lecha Wałęsy", Grzegorz Eberhard za "Pisarza dla dorosłych" (monografię patrona nagrody Józefa Mackiewicza" oraz Krzysztof Koehler za tom wierszy "Porwanie Europy".

Patron nagrody Józef Mackiewicz, brat Stanisława Cata-Mackiewicza, był autorem książek łączących fabułę z dokumentem takich jak "Droga donikąd" (1955), "Nie trzeba głośno mówić" (1969), "Lewa wolna"(1965). W 1943 roku za zgodą Niemców i za wiedzą władz AK, Mackiewicz, uczestniczył w ekshumacji grobów jeńców polskich w Katyniu, co opisał w relacji "Zbrodnia w lesie katyńskim" (1944). Od 1945 roku mieszkał na emigracji - w Londynie, potem w Monachium. Pisarz zmarł w 1985 roku.