Czy zazdrość jest grzechem?

Zazdrość potrafi być wspaniałym motorem napędowym wielu rzeczy jeśli okrasić ją miłością. Bo cóż złego w zazdroszczeniu komuś, że np jest taki aktywny, wysportowany, oczytany, dobry, kreatywny, sumienny etc? Dobrze jest zazdrościć komuś, że jest taki czy taki. Dobrze jest mówić sobie w duchu "ja też bym tak chciał" w rzeczywiście chcieć - ale chcieć i zamieniać to w czyn. Nie złożecząc ale pamiętając o własnych predyspozycjach dążyć do wypełnienia pragnień zazdrości. To Ojciec Kłamstwa przekłamał nam Zazdrość w coś co stwarza nam piekło na ziemi wytykając ludzką niedoskonałość, ułomność, bezsensowność istnienia zamiast odbierać uczucie zazdrości jako zachęta by pragnąć. Czy Bóg nie mówi nam, że możemy być kim chcemy, że możemy robić co chcemy, że jeśli pragniemy i wzywamy go on pomaga nam w miłości osiągnąć każde pragnienie/marzenie? Jezys nie powoływał ludzi bez smaku - powoływał ludzi z wielkim pragnieniem, chciwością - Zły zrobił nam z zazdrości coś okropnego podczas gdy zazdrość sama w sobie to wewnętrzny głos zachęcający nas do nieustannego pragnienia czegoś więcej - a przecież na samym końcu jest największe pragnienie - bliskości, radości, miłości z i w Bogu.