Jaką postawę ciała przyjąć w konkretnych momentach Mszy świętej? [PRZEWODNIK]

Jeśli trudno zorientować ci się w tym, kiedy w czasie Mszy należy siąść, kiedy klęczeć, a kiedy siedzieć, to po przeczytaniu tego poradnika będzie łatwiej. Skuteczność gwarantowana.

W poprzednim tekście, który prezentował postawy ciała w kościele, skupiliśmy się bardziej na 4 podstawowych. Teraz rozszerzamy sprawę i zwracamy uwagę, kiedy dokładnie i dlaczego należy wykonać dany gest.

Człowiek modli się wtedy całym sobą, nie tylko sercem i rozu­mem, ale wszystkim, co o nim stanowi. Gesty te i postawy niosą wraz z sobą z łatwością wychwytywany sens. One wypływają z wiary i rodzą wiarę, karmią ją.

Imię Jezusa nie będzie dla ciebie święte, jeśli nie wykonasz skłonu głowy, ilekroć je usłyszysz w czasie liturgii, uznając Go w tym geście za twoje­go Pana i Króla. Człowiek nie jest w stanie niczego przeżywać tylko wewnętrznie, bez żadnej ekspresji cielesnej czy zmysłowej. Czysty spirytualizm w odniesieniu do człowieka nie istnieje, nie ma się co łudzić.

Ilekroć próbujemy pokazać Panu Bogu tylko naszego czystego ducha, tyle razy pokazujemy Mu raczej zjawę - pisał kiedyś Joseph Ratzinger. Dlatego też niezwykle ważne w celebracji liturgii jest przyjęcie właściwych postaw i wykony­wanie odpowiednich gestów:

SKŁON GŁOWY

• przy wymienieniu imienia Jezusa
• imienia Maryi
• świę­tego wspominanego w danym dniu

POKŁON CIAŁA

• w czasie wypowiadania słów mówiących o wcie­leniu podczas wyznania wiary
• w dniu Zwiastowania i Boże­go Narodzenia przyklęknięcie na te słowa

POSTAWA KLĘCZENIA NA DWÓCH KOLANACH

• wyrażająca uni­żenie, adorację i cześć dla Boga w czasie konsekracji, przed i po przyjęciu komunii świętej
• Ryt rzymski przyj­muje dwie postawy przystąpienia do komunii świętej: stojącą z wcześniejszym przyklęknięciem i klęczącą. W wypadku obu tych form ważne jest przede wszystkim skupienie, brak pośpiechu, przepychania się, a równocześnie głęboka radość z faktu, że Pan przychodzi do mnie, aby mnie sobą nakarmić (przy komunii świętej pod dwiema posta­ciami ryt przewiduje tylko postawę stojącą)
• kiedy wchodzisz do kościoła, zacznij od tej postawy
• uklęknij przed Panem obecnym w Najświętszym Sakramencie w taberna­kulum. Nie przechodź obok Niego obojętnie, nie pomiń Go ani wzrokiem, ani sercem. Uklęknij przed Nim i uwielbij Go, poddaj się Jego działaniu, oddaj się w Jego ręce, uczyń siebie całkowicie od Niego zależnym. Wzbudź w sobie wtedy inten­cję tej Eucharystii, przedstaw ją Panu jako swoją modlitwę. Przekuj ofiary złożone na ołtarzu serca na ofiary włączone w zbawczą ofiarę Bożego Syna składaną na ołtarzu kościoła

PRZYKLĘKNIĘCIE

• kiedy przechodzisz przed Najświętszym Sa­kramentem
• kiedy w Wielki Piątek i Wielką Sobotę przecho­dzisz przed krzyżem Pana
• uklęknij w geście czci, adoracji i wdzięczności wobec ukrzyżowanego Króla chwały, kiedy w Niedzielę Palmową i Wielki Piątek śpiewamy opis Męki Pańskiej

ZŁOŻONE DŁONIE PODCZAS MODLITWY

• to nie tylko podstawa dzieci podczas Pierwszej Komunii, żeby ładnie wyglądały, ale gest, który ma na celu sprzyjać mojemu skupieniu na modli­twie

POSTAWA STOJĄCA

• rów­nież jej można nadać sens. Wydaje się, że nie ma w niej nic nadzwyczajnego, że to coś zupełnie pospolitego - po prostu stać. Kiedy jednak wiesz, że postawa stojąca mówi o zmar­twychwstaniu, że to postawa kogoś, kto jest gotowy przyjąć usłyszane słowo i zanieść je innym przez przykład swojego życia i przez dalsze głoszenie, wtedy nabiera ona innego sen­su.
• Ojcowie pustyni mieli takie powiedzenie: "Kiedy siedzisz, usiądź". Dziwne? Nie, chodzi o to, że możesz robić pewne rzeczy automatycznie, bez jakiegokolwiek sensu, bez zastano­wienia i znaczenia, ale tę samą zwyczajną czynność możesz wykonać sensownie, nadając jej treść, delektując się nią, znaj­dując w niej radość i głębię. Właśnie o to chodzi w postawie stojącej w liturgii.
• Nadaj jej znaczenie, uczyń ją wyrazem two­jego zasłuchania, szacunku, radości, wyrazem twojej wolno­ści, którą wywalczył dla ciebie Chrystus przez ofiarę krzyża.

Oczywiście mam świadomość, że pewnie wielu z tych gestów nie dostrzegasz w postawach innych osób. Patrzysz na prawo i na lewo, ale nikt nie czyni pokłonu na imię Jezus, nikt nie ma zło­żonych dłoni. Czyniąc te wszystkie gesty, angażując swoje ciało w modlitwę, czujesz się trochę jak intruz albo dziwak manife­stujący swoją pobożność.

Przełam to myślenie, "weź na klatę" może trochę podejrzliwych sąsiadów i ich spojrzenia, i módl się swoim ciałem, ofiaruj je dla Pana, uwielbiaj Go tymi postawami i gestami czynionymi z miłości do Niego. Nadawaj im sens, wzmacniaj nimi słowa wypowiadanych modlitw, a może z cza­sem ktoś zacznie podpatrywać twoją modlitwę, potem niepewnie ją naśladować, aż w końcu znajdzie wyjaśnienie, pomoc, zrozu­mienie albo i ciebie poprosi o wyjaśnienie i wprowadzenie w sens modlitwy ciałem. Tylko w ten sposób można zarażać właściwą postawą innych.

^{Fragment pochodzi z książki: "Święta codzienność. O liturgii przemieniającej życie"}

Cykl o liturgii na DEON.pl

4. Właściwie w którym momencie zaczyna się Msza święta?

5. 3 symbole na początku Mszy świętej, których mogłeś nie znać

6. 2 błędy, jakie popełniamy przy wykonywaniu znaku krzyża

7. 26 trudnych słów związanych z Mszą świętą, których zawsze byłeś ciekaw

8. Po co się spowiadać, skoro na początku Mszy jest "spowiedź powszechna"?

9. Dlaczego w niedziele Wielkiego Postu nie wykonuje się pieśni "Chwała na wysokości Bogu?"

10. Co to są sakramenty i dlaczego katolicy muszą je przyjmować?

11.Jak się przygotować do Mszy świętej i dobrze przeżyć każdy jej moment?

12. Są takie modlitwy, które w czasie Mszy ksiądz mówi bardzo cicho