Św. Ignacy jest znany przede wszystkim z rekolekcji ignacjańskich i ćwiczeń duchowych. Okazuje się, że możemy od niego zaczerpnąć także wiele krótkich maksym, którymi możemy się kierować na codzień.
Od wieków stanowią one niezawodną pomoc w nawiązaniu osobistej relacji z Bogiem.
Jedna z nich brzmi: doświadczenie uczy nas, że tam, gdzie napotyka się liczne przeszkody, można zazwyczaj spodziewać się większych owoców.
Jak mogę to odnieść do swojego życia?
Zacznij od refleksji nad swoim życiem. Co ci mówią sytuacje, w których konsekwentnie wykonałeś zamierzone wcześniej dobro? Czy widzisz z perspektywy minionych lat, że ono cię nie przerastało, że było możliwe do wykonania? Przyjrzyj się ludziom i sobie.
Spróbuj odpowiedzieć sobie na pytanie: Do której grupy ludzi należysz? Czy do tej, która napotykając pierwsze przeciwności, zaraz się wycofuje i wymawia się od realizacji dobra? A może jesteś w drugiej grupie, która doświadczając przeszkód, odczuwa jeszcze większy zapał, by wbrew wszystkiemu i wszystkim wypełnić to, co zostało wcześniej zamierzone?
Ktoś kiedyś powiedział, że gdy coś nam nie wychodzi za pierwszym razem, jest to dowód na to, że trzeba spróbować jeszcze raz. Czy tak właśnie myślisz i patrzysz na rzeczywistość? Czy łatwo się wycofujesz i poddajesz, czy raczej konsekwentnie próbujesz od nowa? I może zapytaj się o to, co najważniejsze: Jaki obraz Boga nosisz w swoim sercu? Czy to ktoś, kto cię będzie wspierał, czy raczej ktoś, komu jest obojętne twoje zaangażowanie?
MEDYTACJA (min. 20 minut)
1. Najpierw przeczytaj fragment Pisma Świętego.
Przypowieść o skarbie i perle (Mt 13,44-46)
Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.
2. Odmów modlitwę przygotowawczą.
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.
3. Wyobraź sobie tą scenę.
Zobacz jakiegoś człowieka, który jest w drodze. Wyruszył na poszukiwanie skarbu. Przemierzył już wiele dróg, być może jest zmęczony. Pewnego dnia, idąc drogą, znajduje skarb ukryty w ziemi. Jest tak wielki, że nie może go po prostu z sobą zabrać. Idzie dowiedzieć się, do kogo należy ziemia, a potem wykupuje cały ten grunt.
Podobnie możesz wyobrazić sobie kupca, który pewnego dnia natrafia na perłę. Od razu rozpoznaje jej wartość. Wie, że to jest to, czego szukał całe życie.
3. Powiedz o swojej prośbie w modlitwie.
Proszę o łaskę przezwyciężania trudności, które napotykam na swojej drodze w realizacji dobra.
4. Zastanów się nad tym fragementem.
Czy jest coś takiego, za czym najbardziej tęsknisz w głębi swego serca? Spróbuj to nazwać. Co w życiu cenisz sobie najbardziej? Co uczyniłeś do tej pory, aby Twoje największe pragnienia i tęsknoty stały się rzeczywistością i nie pozostały jedynie w sferze pobożnych życzeń?
Czy rozumiesz, że dla ich realizacji potrzebujesz sprzedawać, czyli wyzbywać się tego, co ci przeszkadza je zdobyć? Czy uświadamiasz sobie, że kupowanie skarbu to nic innego jak codzienne ponoszenie trudu poprzez wierność w najzwyklejszych zajęciach: poranne wstawanie do pracy, uczciwość, drobne gesty miłości wobec najbliższych, gotowość niesienia pomocy bliźnim? A także odwaga i konsekwencja w realizacji swoich marzeń.
Czy nie próbujesz zdobywać skarbów i pereł na skróty? To znaczy w sposób łatwy, bez podejmowania koniecznego i potrzebnego wysiłku w wywiązywaniu się ze zobowiązań wynikających z obowiązków małżeńskich, zakonnych/kapłańskich lub do życia w świadomie wybranej samotności? Czy umiesz rezygnować z błahostek i różnych "pożeraczy czasu"? Czy umiesz rezygnować z tego, co cię rozprasza i odwodzi od głównego celu - tego, co jest największym skarbem?
Czy nie próbujesz czasem po prostu wykraść skarbu, wejść łatwo w jego posiadanie bez płacenia za niego? Taką postawą może być np. samo myślenie o skarbie, które daje ci złudzenie, że już go posiadłeś. Czy przypadkiem nie dałeś się zdominować swojemu lenistwu, żyjąc w sposób niezdyscyplinowany? Kiedy ostatni raz doświadczyłeś trudu ciężkiej pracy? Czy zwróciłeś uwagę na radość płynącą z satysfakcji całkowitego poświęcenia się tej sprawie i dobra, które stało się twoim udziałem? Czy jest jeszcze coś ważnego w tej przypowieści, co Cię porusza?
5. Pomódl się na koniec.
Porozmawiaj z Jezusem o Jego słowach, o Jego przy powieściach. Zapytaj Go, dlaczego Ci je opowiada. Opowiedz Mu o swoich osobistych trudnościach. Poproś o potrzebne łaski do życia na miarę twoich najgłębszych pragnień i marzeń.
Na koniec odmów modlitwę Ojcze nasz.
Więcej medytacji znajdziecie w książce "Żyj mądrze".
Skomentuj artykuł