Nie bez przyczyny jest znana w Kościele od pierwszych wieków. Posiada bowiem bardzo konkretne właściwości. Poznaj jej znaczenie.
Woda święcona jest sakramentale. Sakramentalia to takie przedmioty lub czynności, które (w jakimś stopniu podobnie jak sakramenty) mają na celu wywołanie konkretnych skutków duchowych, cielesnych, czasem uzdrawiających.
Sakramentalia w Kościele to m.in.: medaliki, szkaplerze, poświęcenia przedmiotów, błogosławieństwa, znak krzyża, posypywanie popiołem, egzorcyzmy etc.
Uroczyste poświęcenie wody odbywa się w Kościele w czasie Wigilii Paschalnej. Odśpiewuje się wtedy Litanię do Wszystkich Świętych, a kapłan umieszcza paschał w naczyniu z wodą.
>>Tak właśnie powinno wyglądać pokropienie wodą święconą<<
Ale nie tylko wtedy biskup, kapłan lub diakon może poświęcić wodę. Może zrobić to w każdych okolicznościach. Wykorzystuje przy tym jedną z trzech formuł błogosławieństwa:
- 1. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chcesz, aby przez wodę, która podtrzymuje życie i służy do oczyszczenie, także nasze dusze zostały oczyszczone i otrzymały zadatek życia wiecznego, prosimy Cię, pobłogosław tę wodę, którą będziemy pokropieni w dniu Twoim, Panie. Odnów w nas źródło swojej łaski i broń od wszelkiego zła nasze dusze i ciała, abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie z czystym sercem i otrzymać Twoje zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
- 2. Panie, Boże wszechmogący, Ty jesteś źródłem i początkiem życia ciała i duszy. Prosimy Cię, pobłogosław tę wodę, którą z ufnością się posługujemy, aby uprosić przebaczenie naszych grzechów i uzyskać obronę przeciwko wszelkim chorobom i zasadzkom szatana. Spraw, Boże, w miłosierdziu swoim, niech źródła żywej wody zawsze tryskają dla naszego zbawienia, abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie wewnętrznie oczyszczeni i uniknęli wszelkich niebezpieczeństw duszy i ciała. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
- 3. Panie, Boże wszechmogący, wysłuchaj łaskawie próśb swojego ludu, który wspomina wspaniałe dzieło stworzenia i jeszcze wspanialsze dzieło odkupienia i pobłogosław tę wodę. Stworzyłeś ją, aby przez nią użyźniać ziemię oraz wzmacniać i oczyszczać nasze ciała. Woda była również narzędziem Twojego miłosierdzia: przez nią wyprowadziłeś Twój lud z niewoli i ugasiłeś jego pragnienie na pustyni. Prorocy zapowiedzieli wodę jako znak nowego przymierza, które miałeś zawrzeć z ludźmi. Przez wodę, którą Chrystus uświęcił w Jordanie, odnowiłeś w odradzającej kąpieli chrztu naszą upadłą naturę. Niech ta woda przypomina nam przyjęty chrzest, abyśmy się radowali z naszymi braćmi ochrzczonymi w czasie uroczystości wielkanocnych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. (w okresie Wielkanocnym)
Wykorzystanie wody święconej jest szerokie. Używa się jej w czasie chrztu, błogosławieństwa osób, jedzenia, przedmiotów, także mieszkań. Jest dostępna przy każdym wejściu do kościoła, gdzie po zamoczeniu palców wykonuje się znak krzyża. Poświęconą wodę używa się również w czasie egzorcyzmów.
Pokropienia wiernych można dokonać w czasie każdej Mszy świętej. Obrząd ten nazywamy aspersją (łac. aspergere - pokropić), która jest uroczystym aktem pokutnym. Nawiązuje do Psalmu 51 (50), gdzie czytamy:
Asperges me hyssopo, et munda bor
lavabis me, et super nivem dealbabor
czyli
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję (Ps 51, 9)
Obrządek ten zastępuje akt pokutny przewidziany na początku Mszy świętej.
Nie należy wody święconej traktować magicznie. Nie ma żadnego magicznego znaczenia. Przypomina ona o chrzcie, o zanurzeniu się w wodzie, które dało nam wolność od grzechu i podkreśla naszą przynależność do Chrystusa.
Poświecona woda jest znakiem obecności Boga, chroni poświęcony dom przed złem, jest zewnętrznym znakiem wyznania wiary i odrzuceniem szatana.
Kościół błogosławi różne przedmioty, ale właściwym celem błogosławieństwa jest zawsze człowiek, któremu te przedmioty mają służyć w spotkaniu z Bogiem.
Liczy się wiara w Boga, której poświęcone przedmioty mają pomagać. Takie przedmioty nie są talizmanami czy amuletami, ale znakami miłości Boga, o której musimy nieustannie pamiętać.
Poświęcona woda i jej użycie wiąże się przede wszystkim z wiarą w Boga, który oczyszcza i uświęca wszystko.
Pobłogosławienie wody wyłącza ją z codziennego użytku, jest ona już poświęcona Bogu, używana wyłącznie do spraw "boskich".
Michał Lewandowski - redaktor DEON.pl, publicysta, teolog. Prowadzi autorskiego bloga "teolog na manowcach".
Skomentuj artykuł