Ekologiczne rekolekcje wielkopostne #7 - Spełniony odpoczynek
Wyobraź sobie, jak Bóg patrzy na ciebie, na twoje życie i działania. Jesteś Jego stworzeniem, On ciebie uczynił. Poczuj Jego wzrok, Jego akceptację. Poczuj radość Boga, kiedy widzi, że wszystko, co uczynił – także ty, że to jest dobre. Jakie odczucia pojawiają się teraz w tobie?
Wielki Post jest czasem szczególnym, kiedy chcemy wracać do tego, co najważniejsze, przywracać codziennemu życiu właściwe znaczenie. Proponowane na ten okres, we współpracy z Modlitwą w drodze, medytacje „A Bóg widział…”, oparte na biblijnym opisie stworzenia, poprowadzą nas do doświadczenia Tego, który jest początkiem wszystkiego, co było, jest i będzie. On stwarza, powołuje do istnienia. Każdy z nas jest chciany i potrzebny. Inaczej by nie zaistniał. Bóg nie daje życia bytom zbędnym. Odkrywanie tego pozwoli nam odnaleźć swoje miejsce i wypełnić to, co jest naszym przeznaczeniem.
A Bóg widział, że były dobre #7 - Spełniony odpoczynek
I. Zatrzymaj się i znajdź odpowiednie miejsce na spotkanie z Bogiem… Dzisiaj będziesz Mu towarzyszył w spojrzeniu z upodobaniem na wszystko, co stworzył i w błogosławieństwie dnia odpoczynku… Uświadom sobie, że jesteś przed Jego obliczem… Wzbudź pragnienie spotkania się z Nim… Zrób jakiś gest, by lepiej wyrazić tę postawę…
II. Po każdym działaniu, jakie ukazuje opis stworzenia w biblijnej Księdze Rodzaju, Bóg patrzy, ocenia i wyraża swoją aprobatę i upodobanie... Jak refren pojawiają się słowa: „Bóg widział, że były dobre”, a na końcu dzieła, że „wszystko, co uczynił, było bardzo dobre”…
Spróbuj być obecnym i towarzyszyć Bogu w tym pełnym akceptacji i umiłowania spoglądaniu na swe dzieło… Wyobraź sobie, jak On patrzy na każde stworzenie… Widzi piękno, harmonię, dobroć wszystkiego, co „uczynił”…
1. Wyobraź sobie, jak Bóg patrzy na ciebie, na twoje życie i działania… Jesteś Jego stworzeniem, On ciebie uczynił… Poczuj Jego wzrok, Jego akceptację… Poczuj radość Boga, kiedy widzi, że wszystko, co uczynił – także ty, że to jest dobre… Jakie odczucia pojawiają się teraz w tobie?...
Pomyśl o tym, jak ty patrzysz na Boże stworzenie, na ludzi, na sytuacje… Na co zwracasz uwagę?... Jakie jest twoje spojrzenie: oceniające, krytykujące, akceptujące czy odrzucające?...
Św. Ignacy na początku książeczki Ćwiczeń Duchowych proponuje takie „założenie wstępne”, tak zwane praesupponendum, a mianowicie, że dobry chrześcijanin powinien być bardziej skory do ocalenia zdania bliźniego niż do potępienia go, a nawet jeśli się myli, raczej do skorygowania go z miłością niż wypunktowania błędów i oskarżania… Praesupponendum to w praktyce przedłużenie tego akceptującego Bożego spojrzenia z upodobaniem na stworzenie z przekonaniem, „że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre”… Czego to może cię nauczyć?... Co chciałbyś zmienić, poprawić w swoim patrzeniu na siebie, na innych, na cały świat?... Poproś Boga o łaskę „spojrzenia z upodobaniem” na całe stworzenie…
2. Dopiero potem Bóg „odpoczął” i „pobłogosławił dzień odpoczynku”… Odpoczynek ten nie jest jednak bezczynnością, brakiem działania… Autor biblijnego opisu stworzenia pisze, że Bóg „pobłogosławił ów dzień” i „uczynił go świętym”… On wieńczy całe dzieło, nie tylko następuje jako kolejny etap, ale nadaje sens i napełnia duchem wszystko, co było wcześniej uczynione… Dzień odpoczynku jest także „stworzeniem” uczynionym przez Boga…
Stworzenie nie ma tylko wymiaru materialnego, potrzebuje ducha… Odpoczynek nie jest jedynie zatrzymaniem się w bezruchu, ale raczej pragnieniem i dążeniem do harmonii i ładu…
3. Przyjrzyj się temu, co dla ciebie jest tym „dniem odpoczynku”… Jak dbasz o ducha, o harmonię i ład w swoim życiu?... Zobacz miejsca, sytuacje, które są dla ciebie znaczące i pomagają ci odnajdywać ten ład ducha, są twoim „odpoczynkiem”… Popatrz na osoby, które pomagają ci porządkować swoje życie, wprowadzają harmonię… One też przyczyniają się do twego odpoczynku… Podziękuj im w myślach za ich współpracę w dziele stwarzania twojego życia… Pomyśl o przedmiotach: pamiątkach, obrazach, książkach, muzyce, o tym wszystkim, co pomaga ci w czynieniu twojego odpoczynku „świętym”… Podziękuj za wszystko…
Przyglądając się po kolei osobom, miejscom, sytuacjom, znaczącym przedmiotom, patrz na wszystko z upodobaniem i akceptacją… Wypowiedz na głos albo tylko w myślach, słowa dziękczynienia i błogosławieństwa…
Powierz Bogu swoje życie ze wszystkim, co je stanowi… „Uczyń je świętym”, to znaczy, wypowiedz wobec Pana aprobatę wszystkiego, co On stworzył i oddaj całego siebie na służbę Jemu… Jeśli ci będzie łatwiej, zrób jakiś gest, by to wyrazić…
III. Skoncentruj się na nowo na twoim tu i teraz… Posłuchaj dźwięków i odgłosów otoczenia… Poczuj się częścią tego, co cię otacza, ale też tego wielkiego dzieła stworzenia, którego Bóg dokonał… Podziękuj Mu za to, co dane ci było przeżyć i poznać… Zrób jakiś gest uszanowania – pochyl głowę, zrób skłon, wznieś ręce, albo zrób znak krzyża, by oddać chwałę Bogu…
Skomentuj artykuł