Kandydaci na papieża: Seán Patrick O’Malley

Urodził się 29 czerwca 1944 w miejscowości Lakewood w amerykańskim stanie Ohio w rodzinie pochodzenia irlandzkiego. Na chrzcie otrzymał imię Patrick. Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, w którym 14 lipca 1965 złożył śluby zakonne, przyjmując imię Jan w jego irlandzkiej postaci Seán.

Ukończył seminarium duchowne w mieście Butler (stan Pensylwania) oraz kolegium kapucyńskie i Katolicki Uniwersytet Ameryki w Waszyngtonie, doktoryzując się na nim w zakresie literatury hiszpańskiej i portugalskiej. Z tego okresu datuje się jego płynne posługiwanie się obu tymi językami, do których potem doszła znajomość francuskiego, niemieckiego i włoskiego.

Święcenia kapłańskie przyjął 29 sierpnia 1970 w Pittsburghu, po czym do 1973 pracował jako wykładowca na swym dawnym uniwersytecie w Waszyngtonie. W archidiecezji stołecznej założył i był pierwszym dyrektorem wykonawczym Hiszpańskiego Ośrodka Katolickiego, a następnie wikariuszem biskupim dla wspólnot hiszpańskiej (latynoskiej), portugalskiej i haitiańskiej. W uznaniu zasług na tym polu rząd Portugalii odznaczył go w 1974 komandorią Orderu Księcia Henryka Żeglarza.

2 czerwca 1984 Jan Paweł II mianował niespełna 40-letniego kapucyna biskupem koadiutorem diecezji Saint Thomas na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, które - choć położone we wschodniej części Morza Karaibskiego - na płaszczyźnie kościelnej wchodzą w skład metropolii waszyngtońskiej. Sakrę nowy biskup przyjął 2 sierpnia tegoż roku. 16 października 1985 objął tam rządy jako biskup diecezjalny. W 1991 został honorowym kapelanem Zakonu Maltańskiego w USA.

16 czerwca 1992 papież przeniósł hierarchę na stanowisko biskupa Fall River, skąd 3 września 2002 przeszedł on do diecezji Palm Beach, by 1 lipca 2003 zostać mianowanym arcybiskupem metropolitą Bostonu. Na pierwszym konsystorzu Benedykta XVI - 24 marca 2006 abp O’Malley został kardynałem.

Jako biskup i kardynał amerykański kapucyn pełnił szereg odpowiedzialnych zadań w Kościele swego kraju i uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach Kościoła powszechnego. Z nominacji papieskiej był m.in. wizytatorem apostolskim w szeregu seminariach duchownych Ameryki Środkowej i Karaibów, a także jednym z wizytatorów archidiecezji dublińskiej i jej diecezji sufraganalnych w celu zbadania prawdziwości zarzutów o nadużycia seksualne księży irlandzkich oraz udzielenia pomocy ich ofiarom. Śledził następnie przebieg i skuteczność działań podejmowanych na rzecz uzdrowienia tej sytuacji.

Przy tym wszystkim, na każdym szczeblu swej kariery hierarchicznej, o. O’Malley pozostał zwykłym zakonnikiem, najczęściej pokazuje się w habicie kapucyńskim i nosi brodę, co go wyróżnia spośród niemal wszystkich purpuratów (tylko kardynałowie-patriarchowie katolickich Kościołów wschodnich są brodaci, co wynika z tradycji całego chrześcijańskiego Wschodu). Jako arcybiskup Bostonu uczynił wiele dla odzyskania przez Kościół katolicki wiarygodności i autorytetu w miejscowym społeczeństwie, osłabionych w wyniku skandali pedofilskich. Obecnie jego nazwisko pojawia się, co prawda nie na pierwszym miejscu, wśród kandydatów na papieża. Gdyby rzeczywiście nim został, byłby nie tylko pierwszym biskupem Rzymu z Ameryki, ale także pierwszym papieżem z brodą od czasów Innocentego XII (1691-1700).