Na dobranoc i dzień dobry - Mt 13, 54-58

Nie uwierzyć w kogoś…

Jezus w Nazarecie

Jezus, przyszedłszy do swego rodzinnego miasta, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali:  «Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?» I powątpiewali o Nim.

A Jezus rzekł do nich: «Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony». I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa.

Opowiadanie pt. "O medytacji i drwalu"

Gorliwy wikariusz postanowił nadchodzący adwent podbudować codzienną wspólną medytacją. Niektórych parafian (wśród których spodziewał się pozytywnego echa) zapraszał osobiście.

Ale kiedy miejscowy dyrektor wyznał mu, że jest zbyt zajęty, ksiądz stracił opanowanie i wypalił z rozbrajającą szczerością: - Pan przypomina mi umęczonego drwala, który marnuje czas i siły, bo pracuje tępą siekierą. Tłumaczy się przy tym, że nie ma czasu, aby usiąść i naostrzyć ostrze.

Refleksja

Wielu z nas nie wierzy w umiejętności i talenty innych ludzi. Tak często i łatwo przychodzi nam ocenianie innych ludzi, którzy swoim zachowaniem nie zrobili nic złego, a mimo to, są przez nas tak często piętnowani. Ocena tak jest niesprawiedliwa i potrafi zniszczyć życie każdego człowieka. Nasza opinia bowiem nie przechodzi niezauważona, zawsze pozostawia po sobie ślad…

Jezus sam doświadczał oceniania Go ze strony innych ludzi. Uprzedzenia nie pozwoliły mu dotrzeć do ich serc, które były jak z kamienia. Zatwardziałość umysłu i serca ma to do siebie, że nie pozwala nam wiedzieć nic, poza czubek własnego nosa. Egoizm nie pozwala zobaczyć w drugim człowieku osoby, którą się jest w rzeczywistości. W ten sposób nasza małostkowość zmienia nieodwracalnie życie innych ludzi…

3 pytania na dobranoc i dzień dobry

1. Dlaczego nie wierzymy w umiejętności innych ludzi?
2. Dlaczego tak szybko uprzedzamy się do innych ludzi?
3. Czym jest małostkowość?

I tak na koniec...

Słowa, którymi z małostkowości czy z ignorancji zatruwa się serce własnego dziecka, zostają na zaw-sze w pamięci i prędzej czy później spopielą mu duszę (Carlos Ruíz Zafón)