Nowe przykazanie, to nie lada wyzwanie

Starotestamentalna miłość bliźniego - jak siebie samego, wydaje się być dużo prostsza. Wyraża się przecież przez moje uczucia, emocje, to, co jest mi znane. Ale czy zawsze to, co z mojej perspektywy jest dobre, będzie też takie z punktu widzenia mojej małżonki?

Na przykład oryginalne smaki potraw ugotowanych przez moją żonę - nie zawsze trafiają w preferencje moich kubków smakowych, mimo, że stara się jak może, by jedzenie smakowało mężowi. Z kolei ja jestem człowiekiem praktycznym i lubię sobie i innym ułatwiać w rozmaity sposób życie. Ale to, co dla mnie jest ułatwieniem, Sylwia odbiera czasem jako ograniczenie.

Jezus proponuje nowy poziom Miłości. Miłować kogoś tak, jak On nas umiłował - wydaje się to jednak nieosiągalne. Po pierwsze trzeba poznać Jego Miłość, co może być kłopotliwe - bo jak ogarnąć Nieskończoną Miłość? Z drugiej strony, jak wcielić Ją w życie? Jak oddawać życie za współmałżonka tak, by jednocześnie nie zatracić siebie? Jezus jednak daje nam niezwykły przykład - źródłem Jego Miłości jest trwanie w Ojcu. Źródłem naszej miłości - ma być trwanie w Nim.

Nietrudno nam zauważyć, że w naszej codzienności trwanie przy Bogu przekłada się na naszą relację małżeńską. Na przykład odkładanie spowiedzi, ograniczanie się tylko do niedzielnej Eucharystii czy zaniedbanie osobistej modlitwy, od razu odbija się na moim zachowaniu - czepiam się drobiazgów, wybucham z nieuporządkowanymi emocjami... A potrzeba niewiele albo tylko jednego... Gdy trwamy blisko Boga - nawet w najtrudniejszych chwilach lub w nawale pracy, potrafimy po prostu znaleźć czas dla siebie - na pielęgnowanie naszej miłości.

Jezu, pozwól nam - latoroślom, które złączyłeś w winnym krzewie - byśmy zawsze trwali razem w Tobie i przynosili owoc obfity.

Na stronie czytajslowo.dominikanie.pl znajdziesz wszystkie rozważania z cyklu Czytaj Słowo. Codziennie 3 różne komentarze do fragmentów Ewangelii św. Jana.