„Wielbi dusza moja Pana”. Te modlitwę wypowiedziała sama Maryja

Magnificat to głęboka i piękna pieśń Maryi, w której wysławia Boże Miłosierdzie. Zaśpiewała ją podczas odwiedzin św. Elżbiety, kiedy była w stanie błogosławionym, a to zdarzenie opisał ewangelista Łukasz. Z czasem pieśń uwielbienia Matki Bożej stała się modlitwą, która towarzyszy wielu osobom w ich codziennej modlitwie. Znalazła również swoje miejsce w Nieszporach.

Magnificat:

«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię -
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje -
jak przyobiecał naszym ojcom -
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».

(Łk 1, 46-55)