Koncert ukraińskich psalmów i pieśni wielkopostnych

Koncert ukraińskich psalmów i pieśni wielkopostnych

Zespół Krzaki w składzie: Yuriy Pastushenko, Zuzanna Morawiecka-Pastushenko, Anna Jakowska, Klaudia Niemkiewicz, Justyna Piernik

Yuriy Pastushenko – etnomuzykolog, czonek zespou Drevo z Kijowa, stypendysta Gaude Polonia - realizuje projekty badawcze i edukacyjne dotyczące tradycyjnej muzyki ukraińskiej – ekspedycje etnograficzne, warsztaty, koncerty. Do współpracy zaprasza swoich przyjaciół związanych z różnymi zespołami takimi jak Seliuky, Muzyka z Drogi, Zespół Lewitujący.

Zuzanna Morawiecka-Pastuszenko – uczestnik licznych ekspedycji badawczych w Polsce i na Ukrainie, aktualnie zajmuje się tradycją wokalną polskich reemigrantów z Bośni i mniejszości ukraińskiej w Polsce.
Anna Jakowska – trener rozwoju osobistego i emisji głosu. Śpiewem ludowym zajmuje się od początku lat 90-tych, związana jest między innymi z zespołem Muzyka z Drogi, chórem Werchowyna i warszawskim Domem Tańca.
Klaudia Niemkiewicz – folklorysta, antropolog, uczesniczka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich OBTA UW, współtwórca Inicjatywy Archiwalnej i Zespołu Lewitującego.

Justyna Piernik - wokalistka w zespole Muzyka z Drogi, absolwentka "Szkoły pogranicza" (tradycyjne pieśni Rosji, projekt koncertów zespołu "Russkaja Muzyka").

Zespół Krzaki o sobie:

Krzaki to mała wioska pomiędzy dużymi miastami takimi jak Warszawa, Kijów, Wrocław, Lublin... Nie ma stałego miejsca na mapie - znajduje się tam, gdzie się spotykamy. Większość z nas należy do zespołów zajmujących się folklorem w sposób profesjonalny, ale i tak śpiewamy razem nieformalnie, przy każdej możliwej okazji. Potrzebujemy się wzajemnie jak mieszkańcy prawdziwej wioski.

Śpiewamy pieśni tradycyjne pochodzące z różnych regionów Ukrainy i Polski. Do naszej wsi trafiają one w rozmaity sposób: przywozimy je z własnych ekspedycji badawczych, uczymy się ich z nagrań archiwalnych lub przejmujemy od sąsiadów zajmujących się dźwiękiem w podobny sposób. Bezustannie uczymy się od siebie nawzajem i od innych. Bez względu na to skąd i w jaki sposób przyszła do nas ta muzyka, traktujemy ją z szacunkiem i z miłością, bo jest naszym wspólnym sposobem komunikowania się ze światem w obrębie naszej wioski i poza nią.