Warsztaty Liturgiczne Ars Celebrandi

Pro­po­nu­jemy Pań­stwu udział w warsz­ta­tach o sze­ro­kiej for­mule. Warsz­ta­tach, które swoim zakre­sem obej­mują wszyst­kie ele­menty, skła­da­jące się na piękno litur­gii. Piękno to jest odbla­skiem piękna samego Boga, a dba­łość o nie jest wyra­zem naszej miło­ści do Stwórcy. Dla­czego jest to tak istotne? Papież Bene­dykt XVI napi­sał w adhor­ta­cji Sacra­men­tum Caritatis:IMG_9333

“Piękno litur­gii jest czę­ścią tej tajem­nicy; ona jest naj­wyż­szym wyra­zem chwały Bożej i stanowi, w pew­nym sen­sie,otwar­cie się Nieba ku ziemi. (…) Piękno nie jest więc jedy­nie czyn­ni­kiem deko­ra­cyj­nym litur­gii; ono jest jej ele­men­tem kon­sty­tu­tyw­nym, gdyż jest atry­bu­tem samego Boga i Jego Obja­wie­nia. Wszystko to winno spra­wić, byśmy byli świa­domi, jaką należy zacho­wać uwagę, by litur­gia jaśniała zgod­nie z jej wła­ściwą naturą.”

To zada­nie spo­czywa na każ­dym z nas. Począw­szy od nie­oce­nio­nej roli kapłana, który w boga­tej sza­cie obrzę­dów, pełni święty urząd ofiar­nika, poprzez odpo­wie­dzialną posługę mini­stran­tów, a skoń­czyw­szy na muzy­kach, któ­rych gra i śpiew dodają obrzę­dom wznio­sło­ści i majestatu.

W naszym kraju odby­wają się liczne warsz­taty liturgiczno-muzyczne. U czę­ści z nas pozo­staje jed­nak cza­sem pewien nie­do­syt. Tam, gdzie roz­brzmiewa piękna muzyka, bra­kuje czę­sto rów­nie dobrze przy­go­to­wa­nej litur­gii. Tam, gdzie dba się o litur­gię, nie­kiedy bra­kuje odpo­wied­niej muzyki. Nasze warsz­taty to pomysł na kom­ple­men­tar­ność i har­mo­nię. Próba uka­za­nia koniecz­nej i potrzeb­nej współ­pracy, wza­jem­no­ści, sym­bo­licz­nego dia­logu ołta­rza z chó­rem i pre­zbi­te­rium z nawą. W litur­gii każdy z nas ma swoje miej­sce oraz zada­nie. Kiedy wszystko jest na swoim miej­scu, nasza modli­twa staje się jed­nym gło­sem pły­ną­cym pod nie­bie­skie skle­pie­nia. Ta jed­ność w wie­lo­ści, powszech­ność i wspól­no­to­wość, od wie­ków prze­ja­wia się w tra­dy­cyj­nej litur­gii Kościoła, a jej zewnętrz­nym wyra­zem jest cho­ciażby sym­bo­liczne skie­ro­wa­nie na wschód.

gorzkie zale 3Dla­tego naszą modli­twę i spo­tka­nie z Bogiem chcemy opie­rać na tra­dy­cyj­nych for­mach obrzę­do­wo­ści: litur­gii w nad­zwy­czaj­nej for­mie rytu rzym­skiego, tra­dy­cyj­nym śpie­wie i posta­wach. Te formy modli­twy, prze­ży­wa­jące dzi­siaj swo­isty „rene­sans”, uczą nas medy­ta­cji i wyci­sze­nia, ado­ra­cji i dzięk­czy­nie­nia oraz tego, że Bóg przy­cho­dzi do nas w ciszy, będą­cej ode­rwa­niem od hałasu codzien­no­ści. Sobór Waty­kań­ski II w Kon­sty­tu­cji o Litur­gii Świę­tej wyra­ził chęć, by „wszyst­kie praw­nie uznane obrządki (…) zacho­wać i zapew­nić im wszelki rozwój”(SC 4). Idąc za tym wezwa­niem, pra­gniemy pogłę­biać zarówno prak­tyczną zna­jo­mość obrzę­dów nad­zwy­czaj­nej formy rytu rzym­skiego jak i ich duchowe zna­cze­nie. Liczymy, że ini­cja­tywa ta w jakimś stop­niu przy­czyni się do reali­za­cji życze­nia papieża Bene­dykta XVI, który w liście dołą­czo­nym do Motu Pro­prio Sum­mo­rum Pon­ti­fi­cum, zachę­cał, byśmy: „zacho­wali i chro­nili bogac­twa będące owo­cem wiary i modli­twy Kościoła” .

Wie­rzymy, że te warsz­taty nie tylko przy­czy­niają się do lep­szego spra­wo­wa­nia i prze­ży­wa­nia litur­gii przez samych uczest­ni­ków, ale także wynie­sione przez nich doświad­cze­nie zostaje prze­nie­sione w miej­sca, w któ­rych uczest­nicy warsz­ta­tów na co dzień dbają o litur­gię i muzykę, tak by lud wierny poprzez „kult odda­wany Bogu przez Kościół w zjed­no­cze­niu z Jego Boską Głową” był „w naj­wyż­szym stop­niu sku­teczny dla osią­gnię­cia świę­to­ści.” (Media­tor Dei, Pius XII)

Odkryjmy razem bogac­two, które daje nam święta Matka Kościół, aby­śmy mogli otwie­rać je przed innymi!
Zapra­szamy Cię na warsz­taty Ars Cele­brandi. Przy­jedź i odkryj tutaj swoje miej­sce!