Adelin (Hadelin)

Jest to imię pochodzenia germańskiego, powstałe jako spieszczenie przez skrócenie imion dwuczłonowych z pierwszym elementem adal- / adel- / edel- / ethel- 'szlachetny', analogiczne do żeńskiego spieszczenia Adelina.

W Polsce nigdy się nie upowszechniło.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Adelin, Hadelin.

Święci, pojawiający się pod tym imieniem, są postaciami słabo w historii rozpoznanymi. Pierwszy żył w VII w. i był uczniem św. Landelina, który prawdopodobnie postawił go na czele małego klasztoru. Drugi pochodził z Akwitanii i był uczniem św. Remakla w Stavelot. Sam założył klasztor nad brzegiem rzeki Lesse (w pobliżu Dinant, w Belgii). Zmarł pod koniec VII w. Wspomina się go 3 lutego.

Vita drugiego w BHL 3733. O obydwóch kompetentnie, z podaniem literatury, w DHGE 1 (1912), 528. - Ikonografia w LCI 6 (1974), 469 n.