Aldhelm

Imię złożone pochodzenia germańskiego; jego człony to ald- - adal 'szlachetny, sławny' i -helm 'obrona, ochrona'. Formą oboczną powstałą w wyniku uproszczenia grupy spółgłoskowej -ldh- - -d- jest Adelm.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aldhelmus, Adelmus, niem. Adalhelm, Adelhelm, Aldhelm, wł. Adelmo.

Aldhelm z Malmesbury. Urodził się około r. 640 w Wessex, prawdopodobnie w rodzinie królewskiej. Za mistrzów miał najpierw Irlandczyka Maildubha, potem arcybiskupa Teodora i opata Hadriana z Canterbury. Od tych ostatnich nauczył się m. in. greki. Wrócił potem do Malmesbury i tam też został mnichem. W r. 675 obrano go opatem. Około r. 688 pojechał do Rzymu, dokąd zaprosił go Sergiusz I. Natomiast w r. 705 wyznaczono go na biskupa nowo utworzonej diecezji w Sherborn (dziś Salisbury). Dzięki niemu to Brytowie z Devonu i Kornwalii powrócili do jedności rzymskiej. Zmarł 25 maja 709 r. Był pierwszym Anglo-Sasem, który z powodzeniem uprawiał zawód literata oraz pozostawił spuściznę, która odegrała pewną rolę. Obejmowała ona: De laudibus virginitatis, poemat De laudibus virginum, De octo principalibus viciis oraz Epistula ad Aricium.