Alfan(O)

Jest to oboczna forma łacińskiego imienia Alfianus, które z kolei pochodzi od Alfius, stanowiącego dialektalną postać imienia Albus.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Alfanus, Alfianus, wł. Alfano.

Alfan(o), arcybiskup Salerno. Urodził się około r. 1015 w Salerno. Zrazu studiował medycynę. W r. 1054 wstąpił do klasztoru Św. Zofii w Benewencie, gdzie zapewne oddawał się studiom klasycznym i teologicznym. Przebywał następnie na dworze Wiktora II, gdzie dał się poznać jako lekarz i muzyk. Przez jakiś czas przebywał na Monte Cassino, które promieniowało wówczas wiedzą i cnotami. W r. 1058 dał się skłonić do objęcia stolicy metropolitalnej w Salerno. Za jego to pontyfikatu wybudowano katedrę i umieszczono w niej relikwie św. Mateusza. Ponadto zreformował kapitułę i uczestniczył w wielu synodach. W czasie tych ostatnich związał się przyjaźnią z Hildebrandem. W r. 1062 wyprawił się do Ziemi Świętej. Gdy Grzeogorz VII musiał opuścić Rzym, przyjął go u siebie. Zmarli w tym samym roku (1085): papież 25 maja, biskup 9 października. Pozostawił po sobie kilka pism.