Alferiusz

Jest to zlatynizowana forma imienia germańskiego (wizygockiego), które pochodzi ze skrócenia imienia Alferyk, złożonego z członów: alf- 'elf' ('duszek' z mitologii germańskiej) i -rik 'władca, panujący'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Alferius, niem. Alferik, Alferich, wł. Alferio.

Alferiusz miał pochodzić z Salerno. Na zlecenie tamtejszego księcia miał potem podróżować po Francji i Niemczech. Gdy ciężko zachorował, uczynił ślub wstąpienia do zakonu. Habit miał mu w Cluny wręczyć św. Odylon. Wróciwszy do Italii, zbudował w Cava klasztor, który stał się ośrodkiem reformy kluniackiej. Umarł 12 kwietnia 1050 r., mając ponoć 120 lat. Niestety, poza datą śmierci nic w tym curriculum vitae nie jest pewne. Szczegóły pochodzą zresztą z trzynastowiecznej Vita (BHL 302). Alferiusz uważany jest za pierwszego opata słynnego opactwa.