Alto(N)

Imię pochodzenia germańskiego, wywodzące się ze skrócenia imion dwuczłonowych, w których pierwszym elementem jest alt-, np. Altmann.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Altus, Alto. Alton, niem. Alto, Alton, Altmann.

Alto(n), założyciel klasztoru, nazywanego Altomünster (w diec. Monachium-Freisingen), miał być z pochodzenia Szkotem. Inni sądzili, że wraz ze św. Wirgiliuszem przybył na kontynent z Irlandii. Przez jakiś czas żył w odosobnieniu, zaszyty w głębokiej puszczy. Potem od Pepina Krótkiego otrzymał teren, na którym około r. 749 wybudował klasztor. Św. Bonifacy miał tam w r. 753 poświęcić kościół. Nie znamy roku śmierci Altona (około 770-), ale wspominano go zawsze 9 lutego. Późną Vita (BHL 316) zawdzięczamy Othlohowi, mnichowi z Sankt-Emmeram.