Alwarez (Alvarez)

To hiszpańskie patronimicum od imienia Alvaro (łac. Alvarus), o znaczeniu 'syn Alwara'. Alwar z kolei to imię germańskie złożone z elementów: all- 'wszystko' i -war 'obrona, stróż' (por. polskie warta).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Alvarus, hiszp., wł. Alvaro.

Wśród licznych wybitnych mężów Kościoła o tym imieniu, w tym także znakomitych pisarzy ascetycznych, spotykamy jednego tylko błogosławionego. Jest nim

Alvarez z Kordoby. Urodził się w Kordobie lub Lizbonie około r. 1360. Wcześnie wstąpił do dominikanów. Odegrał u nich rolę podobną do tej, jaką w Walencji i Kastylii spełniał Wincenty Ferrariusz. On sam pracował w Andaluzji. Potem działał także w Irlandii i wyprawiał się do Ziemi Świętej. Po powrocie do kraju był doradcą królowej-wdowy Katarzyny oraz króla Jana II Kastylijskiego. Dzięki szczodrobliwości Katarzyny założył następnie klasztor, który nazwał Scala Caeli. Ufundowana tamże Droga Krzyżowa przyczyniła się do rozkrzewienia tego nabożeństwa. Alvarez zmarł 19 lutego 1430 r. Jego kult zaaprobował w r. 1741 Benedykt XIV.