Angilram

Jest to imię złożone (dwuczłonowe) pochodzenia germańskiego. Składa się z elementów: angil- / engil- 'anioł, posłaniec, zwiastun' i -ram 'kruk'. Imię nawiązuje do mitologii germańskiej, w której kruk był ptakiem świętym. Kruki: Hugim i Munim, symbolizujące Myśl i Pamięć, siedziały na ramionach Odyna i przynosiły mu wieści z ziemi.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Angilramus, Engelramus, niem. Angilram, Engilram.

Imię, które w średniowiecznej grafii przybierało rozmaite formy, uświetnione zostało przez kilka wybitnych postaci tej epoki. Dwie z nich doczekały się czci wiernych i te też tutaj krótko przedstawimy:

Angilram, biskup Metzu. Miał być bratankiem św. Chrodeganga, a nauki pobierał w opactwie Gorze. Potem był ponoć mnichem u Św. Nabora nad Mozelą, a następnie opatem klasztoru w Sens. Jego życiowe itinerarium wtedy jednak staje się jaśniejsze, gdy w r. 768 obejmuje biskupstwo w Metzu. Od r. 784 przebywa natomiast na dworze Karola Wielkiego, który mianował go swym kapelanem i który w tym celu otrzymał od papieża przywilej zatrzymania go u siebie propter utilitates ecclesiasticas. W zarząd otrzymał także bawarskie opactwo w Chiemsee. Utrzymywał wówczas kontakt z intelektualistami swego czasu, m.in. z Alkuinem i Pawłem Diakonem. Przypisywano mu ponadto zbiór kanoniczny, opatrywany jego imieniem: Capitula Angilramni. Wykazano jednak, że tworząc część tzw. Pseudo-Isidoriana, pochodzą one z połowy IX stulecia. Angilram zmarł 23, 25 lub 26 października 791 r. w czasie wyprawy cesarza przeciw Awarom.

Angilram z Saint-Riquier (Ponthieu). Urodził się około r. 975 w okolicach tego opactwa, a kształcił w nim samym. Tam też w r. 984 przywdział habit mnicha. Potem studiował u Fulberta w Chartres. W latach 1016 lub 1020 towarzyszył Robertowi Pobożnemu w podróży do Rzymu. Na życzenie króla został opatem w macierzystym Saint-Riquier. Utrudził się wiele, odnawiając budynki klasztorne, troszcząc się o przynależne dobra, reorganizując bibliotekę. Dzięki niemu skopiowano liczne rękopisy. Sam w opactwie nauczał i wierszował rozmaite historie. Nazwano go dlatego -Mądrym- (le Sage). Zmarł 9 grudnia 1045 r.