Ansegiz

Jest to dwuczłonowe imię złożone pochodzenia germańskiego (por. Anzelm, Ansgar, Ansbert), w którym część pierwsza jest imieniem bogów skandynawskich z rodu Odyna, (zob. ANSBALD), druga jest częstym w imiennictwie germańskim wyrazem -gis (gisil) 'strzała'. Zatem Ansegiz to 'posiadający strzałę Asów' (por. Ansgar / Oskar).

W Polsce nie występuje.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ansegiz, Ansegis.

Średniowiecze znało kilku wybitnych biskupów tego imienia. Czci należnej świętym doczekał się jednak wyłącznie:

Ansegiz, opat z Fontenelle. Urodził się około r. 770 w pobliżu Lyonu. Gerwold, opat z Fontenelle, stawszy się jego przełożonym, przedstawił go Karolowi Wielkiemu. W r. 807 został Ansegiz opatem St.-Germer de Flay pod Beauvais. Przyczynił się do wzrostu jego znaczenia. Cesarz wezwał go potem do Akwizgranu, aby mu powierzyć doniosłe misje. Od Ludwika Pobożnego otrzymał ponadto godność opata w Luxeuil i we Fontenelle. To ostatnie opactwo odnowił i wzbogacił w bibliotekę. Tam też spędził ostatnie lata swego życia i tam z nim się rozstał 20 lipca 833 r.