Antolian

Jest to imię wywodzące się ze skrócenia imienia Anatolianus, które jest genetycznie łacińskim cognomen utworzonym od imienia Anatol. Z kolei Anatol (łac. Anatolius, gr. Anatólios) jest z formalnego punktu widzenia użytym w funkcji imienia własnego przymiotnikiem anatólios 'wschodni'. W taki prosty sposób bardzo często w Grecji i Rzymie nazywano niewolników. W inskrypcjach łacińskich występuje w formach: Antholianus, Anatholianus, Anatholius, Aneolianus, Anatolius, Anthoënus, Anuilianus.

W Polsce imię to nigdy się nie upowszechniło.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Antolianus, Antholianus, fr. Antolien, Antholien, wł. Antoliano.

Antolian, męczennik z Clermont. Świadczy o nim Grzegorz z Tours, wiążąc jego śmierć z prześladowaniem za Waleriana i Galiena. Grzegorz znał bazylikę, wzniesioną ku czci męczennika. W w. VI uległa ona zniszczeniu. Nie zachowały się też Acta męczeństwa. W martyrologiach wspominany jest 6 lutego.