Arystobul

To znane z doby hellenistycznej imię pochodzi z języka greckiego. Zbudowane jest z elementów: áristo- 'najlepszy' i -bulos 'rada'. Aristóbulos to zatem 'mąż najlepszej rady'. Rzeczownik bul- (boul-) 'rada' występował tylko w drugiej części greckich imion złożonych. Znaleziono 21 imion greckich z tym członem. Historycy znają dobrze to imię z dziejów Aleksandra Wielkiego. Nosił je historyk wypraw Aleksandra (IV w. przed Chr.). Dzieło Arystobula stało się bazą Anabazy Arriana. Często imię to nosili zhellenizowani Żydzi. Nosił je m.in. Żyd z Aleksandrii, nauczyciel i wychowawca króla Ptolemeusza.

W Polsce znane jest tylko z dziejów starożytnych.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aristobulos, gr. Aristóboulos.

Arystobul. Według synaksariów był uczniem Pańskim. Niektórzy kazali mu także towarzyszyć św. Pawłowi w jego podróżach misyjnych. Jeszcze inni utrzymywali, że wyświęcony przez apostoła na biskupa, pracował wśród Brytów, przy czym tych ostatnich dopatrywano się nie tylko na terenie dzisiejszej Anglii, ale także na Półwyspie Iberyjskim. Są to wszakże twierdzenia co najmniej wątpliwe, a niektóre wprost nie do przyjęcia. O Arystobulu to tylko wiemy, co znajdujemy w Rz 16, 11, a ze wzmianki tej nie wynika nawet, czy był chrześcijaninem. Wspominany w synaksariach 15 lub 16 marca, pozostanie tedy świętym ze znakim zapytania. Pytajnikiem opatrują go też niektóre repertoria.