Aurea

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen w formie żeńskiej Aurea 'urocza, najmilsza, wspaniała' - por. pol. 'złociutka'.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aurea, fr. Aurée.

W repertoriach odnajdujemy co prawda sześć świętych, które widnieją pod tym imieniem. Zapisy dotyczące niektórych wydają się jednak zniekształceniem męskiego imienia Aureus. Prezentujemy tu tedy krótko dwie spośród tych, które dostatecznie poświadczone są w żródłach:

Aurea, męczennica z Ostii. Śmierć poniosła razem z innymi w czasie krótkiego, ale bardzo krwawego prześladowania zarządzonego przez cesarza Gallusa (251-253). Była wysoko usytuowaną matroną rzymką. Do Ostii przybyła, by odwiedzać prefekta Cenzoryna, uwięzionego za wyznawanie wiary. Została tam matką chrzestną innych, którzy pod wpływem uwięzionych zdecydowali się mężnie na przyjęcie chrztu. Wszyscy ścięci zostali w dniu 5 września.

Aurea Paryska. Z Żywota św. Eligiusza (BHL 2474) dowiadujemy się, że gdy przyszły biskup ufundował w Paryżu klasztor dla zakonnic, na jego przełożoną powołał jakąś Aureę, córkę Mauryna i Kwirii. Jonasz z Bobbio podaje, że miała tam rządzić wedle reguły Kolumbana, ale skądinąd wiemy, że była to już kombinacja reguły Kolumbana z regułą benedyktyńską. Rządy te przypadły na lata 633- -666. W tym ostatnim roku epidemia skosiła około 160 zakonnic, w tym także ksienię. Wspominano ją 4 lub 5 października.