Aunariusz (Aunachariusz)

Jest to imię pochodzenia germańskiego (najprawdopodobniej longobardzkiego), złożone z elementów: aun- (od imienia liguryjskiego herosa Aunusa) 'podstępny, zdradziecki' oraz -har / -her 'wojsko, armia'. Forma Aunariusz pochodzi ze skrócenia postaci Aunachariusz.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aunarius, Aunacharius, Aunaharius, niem. Aunachar, Aunar, ros. Awnarij, Awnacharij, wł. Aunario, Aunachario.

Aunariusz, biskup Auxerre. Pochodził ze znakomitej rodziny z Orleanu. Jego brat został tam biskupem, natomiast siostra Austregilda (Agia) była matką św. Lupusa, biskupa z Sens. W młodości przebywał ponoć na dworze króla Gontrana, ale gdy przywdział suknię duchownego u grobu św. Marcina w Tours, udał się po naukę do św. Syagriusza, biskupa Autun. W r. 573 sam został biskupem Auxerre. Jako taki uczestniczył w synodach w Paryżu i w Maçon oraz w innych wspólnych przedsięwzięciach episkopatu. Powydawał także liczne zarządzenia dyscyplinarne i liturgiczne dla własnej diecezji. Zmierzały one m.in. do wykorzenienia resztek bałwochwalstwa. Jego rządy zaznaczyły się ponadto powstaniem wielu nowych kościołów, licznymi donacjami oraz inicjatywami o charakterze hagiograficznym. Na jego to bowiem zlecenie powstały Żywoty świętych Amatora i Germana, jego poprzedników (BHL 356 i 3453). Za jego też czasów w Auxerre powstał egzemplarz Martyrologium Hieronimiańskiego, który dał początek innym znanym rękopisom. Święty zmarł w r. 603. Jego wspomnienie obchodzi się w dniu 25 września.