Aulus

Imię rzymskie (tzw. praenomen) niejasnego pochodzenia (chyba greckiego). Wywodzi się je najczęściej z greki, ze słowa aulós 'flet, piszczałka', lub z łaciny, ze słowa aula bądź olla. Było ono popularne w Rzymie. Wielokrotnie wspominani są: Aulus Postumius, Aulus Pompeius, Gavinius Aulus, Aulus Sulpicius.

W Polsce nie było używane, choć znane, przede wszystkim z Quo vadis Sienkiewicza.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aulus, fr. Aule, wł. Aulo.

Aulus, biskup Viviers. Był synem, a na stolicy biskupiej drugim następcą św. Firmina. Jego pontyfikat przypada na pierwszą połowę VII stulecia. W mieście miał ufundować pierwszy szpital, ale także umocnić i poszerzyć fortyfikacje miejskie. Utożsamiano go później z Avolem, biskupem Aps. Wspominano świętego w dniu 20 lutego. Relikwie zostały w r. 1562 zniszczone przez protestantów.