Austreberta

Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, występujące w obocznych formach: Austroberta, Eustroberta. Składa się z członów: austr- 'kraj wschodni, Austrazja' i -berth / -berht 'sławny, szlachetny, znamienity'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Austreberta, fr. Austreberte, niem. Austreberta, Austroberta, Eustroberta.

Austreberta urodziła się w Marconne pod Térouanne w czasach panowania Dagoberta (629-639) jako córka Badefryda i Fremehildy, uznawanych także za świętych. Gdy postanowiono wydać ją za mąż, schroniła się u św. Audomara (Omera), który wręczył jej welon dziewic poświęconych Bogu. Udała się następnie do klasztoru w Port-le-Grand en Ponthieu, gdzie spędziła czternaście lat. Gdy św. Filibert ufundował klasztor w Pavilly (Pauliacum), przymusił ją do objęcia przełożeństwa w nowej fundacji. Wprowadziła do niej dyscyplinę tak surową, że przez jakiś czas mniszki niemal się buntowały. Zmarła prawdopodobnie 10 lutego 704 r. W czasie najazdów Normanów część relikwii przeniesiono do Montreuil-sur-Mer, gdzie w r. 1039 powstało opactwo pod wezwaniem świętej.