Auzoniusz (Auxonius)

Jest to imię rzymskie, genetycznie cognomen utworzone bądź od nazwy jednego z regionów Italii (Ausonia), który leży między Enotrium a Tyrrenium, bądź od greckiego imienia mitologicznego Auksonios. Cognomen to rozpowszechnione było zarówno w Rzymie pogańskim, jak i w chrześcijańskim.

Z dziejów literatury łacińskiej znamy Decimusa Magnusa Ausoniusa (310-393 po Chr.), poetę, długoletniego profesora retoryki w Burdigale (dziś Bordeaux), wychowawcę cesarza Gracjana. Szczególnie wartościowym dziełem jego jest poemat Mosella i zestawione z wierszy Wegiliusza - Cento nuptialis.

W Polsce jako imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ausonius, Auxonius, fr. Ausone, wł. Ausonio.

Dwóch świętych tego imienia odnaleźć można w literaturze hagiograficznej. Jeden zbyt słabo rozpoznany jest przez historyków, aby tu o nim mówić. Kilka tedy słów o drugim.

Auzoniusz, biskup Angoul-me. Jest pierwszym na liście biskupów tego miasta. Późna, pełna anachronizmów Passio (BHL 827-828) chciałaby go jako rzekomego ucznia św. Marcjalisa uplasować w III stuleciu, ale bardziej prawdopodobne jest to, że zginął z rąk Wandalów, którzy Galię najechali w r. 407. Dobrze zaświadczony jest dość wczesny kult. Wspominano go 22 maja. Relikwie zniszczyli w r. 1568 protestanci.