Baudolin

Jest to powstałe na gruncie romańskim spieszczenie germańskiego imienia z elementem bald- / baldo- 'odważny, śmiały, mężny' w części pierwszej (por. Hugo - Hugolin itp.).

W Polsce imię nie poświadczone.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Baudolinus, wł. Baudolino.

Baudolin (Baudelin, Braudolin, Baodolinus). Był zapewne pustelnikiem, osiadłym nad rzeką Tanaro, w miejscu, w którym w r. 1168 lokowano miasto Alessandria della Paglia. Żył zaś za panowania Liutpranda, króla Longobardów (712-714), o czym zapewnia nas Paweł Diakon. Gdy pieczę nad jego grobem przejęli humilianci, a następnie dominikanie, spróbowano mu dorobić dokładną biografię. Jest pełna niedorzeczności i zapożyczeń. Przesunięto nawet chronologię jego życia na w. XII.