Bekan

Imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego); powstało ono przez zdrobnienie imienia Becc / Beag 'mały'. Zatem Beccán, Beagán to 'malutki'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Becanus.

Hagiografię irlandzką porównywać można do gąszczu, przez który przedzierać się mogą najodważniejsi, uzbrojeni w dobrą znajomość pierwotnego nazewnictwa iroszkockiego. Wielu także wymienia się w niej Bekanów, ale trudno wyrobić sobie zdanie o tym, których z nich należałoby utożsamiać. Tym trudniej osadzić ich w przestrzeni i w czasie. Przykładowo zreferujemy, co o jednym z nich mówią specjaliści.

Bekan, opat, wspominany 5 kwietnia. Miałby być współczesnym św. Kolumby, z którym utrzymywał łączność. W rzeczy samej o czasie, w którym żył, niczego powiedzieć się nie da. Król irlandzki Mac Corbaill, który zmarł w r. 570, miał przybyć do jego pustelni z prośbą, aby wskrzesił mu syna, którego sam zabił. Bekan podjął wtedy modły na krzyżu, preces in cruce, tak często praktykowane przez ascetów irlandzkich. Inni uważają go za jednego z -dwunastu apostołów Irlandii-. Jeszcze inni widzą w nim założyciela klasztoru Cill Beccain, ale owego Bekana wspominano w niektórych martyrologiach pod dniem 26 maja.