Boemund

Imię to, które często występuje we Francji jako nazwisko, jest pochodzenia germańskiego. Część pierwszą stanowi w nim element boe- / beau - bald 'mężny, odważny, śmiały', a drugą -mund / -munt 'obrona, obrońca'.

W Polsce nie jest używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Boemundus, Boemondus, fr. Bohémond, port. Boemundo.

Wśród wielu panujących tego imienia żadnego świętego nie spotykamy. Kultem - przynajmniej we własnym zakonie - otoczono jedynie skromnego cystersa, o którym tu krótko informujemy:

Boemund, cysters. Był za czasów św. Bernarda mnichem w Clairvaux. Wielki odnowiciel wysłał go do Portugalii, ażeby tam zaszczepił życie cysterskie. Tak to w r. 1138 przybył do San Cristoforo di Alafoes, gdzie przebywało już kilku pustelników. W r. 1140 przeniósł się do San Giovanni di Tarouca. Założył tam opactwo, którego też był pierwszym przełożonym. Przypisywano mu wiele cudów, a pisarze zakonni zwali go zawsze błogosławionym. O aprobatę tego kultu nigdy się jednak nie wystarano. Wspominano go 11 września.