Celestiusz

Imię męskie pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji użyty został przymiotnik caelestis, -e 'niebiański, wyborny'.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Caelestius, Coelestius, ang. Celestius, wł. Celestio.

Było może dwóch świętych tego imienia, ale jeden ledwo wymieniony jest w dawnych zapisach kalendarzowych. Kilka słów poświęcamy więc tylko drugiemu:

Celestiusz, biskup Metzu. Chrześcijaństwo dotarło do Metzu stosunkowo wcześnie, pod koniec III lub na początku IV stulecia. Wedle listy biskupów, zasługującej na wiarę, był drugim z rzędu. Przypuszczalnie rządził więc gminą po r. 300. Jakiś czas po śmierci jego ciało przeniesiono do Marmoutier w Alzacji. Wspomnienie przypadało 14 października.