Ceodfryd

Jest to imię pochodzenia staroangielskiego, w którym element ceod- / cead- 'wojna, walka' występuje jako człon pierwszy, a jako drugi -frith / -frid 'obrona'. Formy oboczne to: Ceofroy, Cedfrith.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Cedfridus, Ceofroy, Cedfrith.

Ceodfryd, opat w Wearmouth i Jarrow. Urodził się w r. 642. Początkowo kształcił się w opactwie Gilling. Potem, zachęcony przez biskupa Wilfryda, przeszedł do Ripon, gdzie w r. 669 otrzymał święcenia kapłańskie. Pięć lat później Benedykt Biscop wezwał go do Wearmouth, aby wspomógł go w zakładaniu i zarządzaniu tym opactwem, z czasem jakże sławnym. Jeszcze później objął ponadto rządy w opactwie w Jarrow. Tam to miał za ucznia Bedę Wielebnego, który stanie się jego biografem. Na jego też rozkaz Beda przyjął święcenia kapłańskie. Był gorliwym zwolennikiem ujednolicenia praktyk ascetycznych i obrzędów liturgicznych. Udało mu się nakłonić do tego wielu wybitnych, a m.in. Adamnana, opata z Iona (Hy). Na jego nalegania Nektan, król szkockich Piktów, przeprowadził w swym państwie reformę obrzędów. Pod koniec życia zrezygnował z godności opackiej i wyruszył do Rzymu. Zmarł w drodze, w Langres, 25 września 716 r. Ciało przeniesiono do Anglii.