Charałampiusz

To imię znane u nas szczególnie u wiernych Kościoła wschodniego. Jest imieniem złożonym o pochodzeniu greckim. W członie pierwszym zawarty jest element chará- 'radość, uciecha, wesele', a w drugim -lámpios (od lampas, -ados) 'oświetlony, promieniejący, jaśniejący'.

W Polsce znane od XV w., szczególnie na terenach ruskich. W -Potopie- H. Sienkiewicza nosi je sługa księcia Radziwiłła.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Charalampius, Charlampius, ros. Charłampij, ukr. Charłań.

Dwóch świętych tego imienia wymieniają pośród innych dawne martyrologia. Wiele o nich nie wiemy. Mimo to przedstawimy krótko jednego, bo jego kult zatoczył dość szerokie kręgi.

Charałampiusz, męczennik z Antiochii Pizydyjskiej. Śmierć za wiarę poniósł 10 lutego, prawdopodobnie w r. 202. W wyznaniu towarzyszli mu żołnierze Porfiriusz i Baptyk oraz trzy niewiasty. Czczono go później także na Zachodzie, zwłaszcza w Wadelincourt (Hainaut, Belgia).