Dyzybod

Jest to imię pochodzenia germańskiego, anglo-saska postać dwuczłonowego imienia Dietbod 'pan ludu, władca narodu'.

W Polsce imię znane tylko badaczom kultury iroszkockiej i historykom misji irlandzkich w Europie.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Disibodus, ang. Disibod, niem. Diesbod.

Dyzybod, pustelnik. Był właściwie irlandzkim biskupem-misjonarzem. Do Nadrenii przybył w bliżej nie określonym czasie VII stulecia. Osiadł wkrótce u zbiegu rzek Nahe i Glan. Żył tam jako pustelnik, ale z czasem z nadciągającymi do niego uczniami utworzył małą wspólnotę zakonną. Posiadłość, nazwana Disibodenberg, przeszła potem we władanie biskupów mogunckich, a następnie stała się siedzibą znacznego opactwa, które będzie miało swą długą i powikłaną historię. Sam Dy-

zybod dobrze zaświadczony jest w dokumentach, natomiast Vita, napisana znacznie później przez św. Hildegardę z Bingen, nie przedstawia wartości historycznej. W Palatynacie i w Nadrenii wspominają go w dniu 8 lipca.