Ebba (Aebbe)

Jest to irlandzka postać imienia germańskiego, pochodząca ze skrócenia dwuczłonowych imion złożonych z pierwszym elementem eber- / ebur- (np. Ebergard, Eberharde, Eberhardine, Eberta) 'wieprz, odyniec, dzik'.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ebba, Aebbe, ang. Ebbe, fr. Ebbe.

W wykazach hagiograficznych spotykamy co najmniej dwie święte tego imienia. Tu wystarczy przedstawić jedną, która była bardziej sławną i którą ongiś otaczano kultem bardziej wyrazistym.

Ebba, ksieni w Coldingham. Córka Etelfryda, króla Nortumbrii, i siostra św. Oswalda, po śmierci ojca uszła do Szkocji. Tam też dała się ochrzcić. Potem z ręki biskupa Finana przyjęła welon dziewic i w Coldingham została mniszką. Sławna już ze swej świętości, przyjmowała tam św. Kutberta, a także wychowywała św. Etelredę. Dzięki jej interwencji wypuszczono z więzienia św. Wilfryda. Gdy spostrzegła, że wspólnota zakonna zaczęła się rozluźniać, dokonała reformy. Była ta reforma skuteczna do czasu. Po śmierci Ebby, która nastąpiła 25 sierpnia 683 r., pojawiły się nowe oznaki rozluźnienia. Około r. 686 klasztor na skutek pożaru przestał istnieć. Odnowiono go dopiero po najazdach duńskich. Wtedy też rozniecono na nowo kult świętej.