Emelina

Jest to prawdopodobnie zlatynizowana postać imienia bretońskiego Armelina, występującego też w piśmiennictwie w formie Hermelina. Można je również traktować jako spieszczenie imienia germańskiego Emma - - Emmolina, analogicznie jak Babo - Babolen, Babolin.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Emelina, Aemolina, fr. Ermeline.

Emelina. Żyła jako pustelnica w szopie należącej do opactwa kanoniczek pod Boulancourt (Lieu-des-Dames, Locus Dominarum). Jej cnoty opisał krótko Goswin, mnich z Clairvaux, który przez jakiś czas przebywał w Boulancourt. Emelina, urodzona około r. 1115, pościła przez trzy dni w tygodniu, a w czasie adwentu i czterdziestodniowego postu nie spożywała chleba. Nosiła włosiennicę i żelazną obręcz, nie używała też obuwia. Obdarzona była charyzmatem proroczym, toteż wielu przybywało do niej po radę. Zmarła w r. 1178. Czczono ją w całej Szampanii. Potem dyskutowano, czy należała do zakonu cysterskiego. W jego menologiach wspominano ją w dniu 27 października.