Facjusz

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Facius, niem. Facius, wł. Faccio, Fazzio.

Facjusz z Cremony. Urodził się zapewne pod sam koniec XII w. w Weronie. Tam też nauczył się złotnictwa i oddawał się temu rzemiosłu. Gdy towarzysze z korporacji zaczęli go zwalczać, przeniósł się do Cremony. Pracował tam nadal jako złotnik, to zaś, co zarobił, rozdawał kościołom i ubogim. Chcąc się pojednać z wrogami, wrócił następnie do rodzinnej Werony, wtrącono go jednak do więzienia. W czasie walk Werony z Mantuą mieszkańcy Cremony zażądali jego uwolnienia. Wrócił wtedy do tego miasta i wybudował w nim oratorium, a następnie założył Ordo Spiritus Sancti. Zakon oddawać się miał uczynkom miłosierdzia co do ciała. Odbył także kilka pielgrzymek do Compostelli i Rzymu. Zmarł 18 stycznia 1272 r. W Cremonie czczono go m.in. jako założyciela Ospedale Maggiore.