Fakund(Us)

Jest to imię wywodzące się z łaciny. Pierwotnie nosili je przede wszystkim niewolnicy; z biegiem czasu jego użycie rozszerzyło się także wśród wolnych. Podstawę imienia stanowi przymiotnik facundus, -a, -um 'wymowny, posiadający dar wymowy'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Facundus, wł. Facundo.

Fakund i Prymityw. Byli męczennikami z hiszpańskiej Galicii. Śmierć za wiarę ponieśli w czasach rzymskich, a wspominani byli w dniu 27 listopada. Zginąć mieli nad rzeką Cea wtedy, gdy odmówili udziału w świętach, urządzanych dla uczczenia lokalnych bożków. Nic ponadto pewnego o nich nie wiemy, bo Passio (BHL 2820), która zawiera nieco wątpliwych szczegółów, ułożona została bardzo późno, może dopiero w X stuleciu. Ale czczono ich intensywnie w Galicii, Asturii, w León oraz w niektórych okolicach Kastylii.

Obszerne wywody w DHGE 16 (1967), 364-368. Zwięźlej w Bibl. Ss. 5 (1964), 438 n.