Fergus

To imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego) o znaczeniu 'siłacz; mąż dzielny, dokonujący właściwego wyboru'. Występuje ono w formach: Fergus i Fearghus.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fergus, Fergustus, ang. Fergus, Fergie, Feargus.

Święci, którzy nosili to lub podobne imię (Ferghass, Fearghus, Fergusa, Fergusianus itp.), są dość liczni. Wyodrębniają niektórzy około dwudziestu postaci, które czczone były w świecie iroszkockim. Jest jednak wysoce prawdopodobne, że niektóre z nich powstały w wyobraźni z rozszczepienia kultu jednej i tej samej postaci. Najbardziej znanym był może:

Fergus (Fergusjan), biskup, misjonarz w Szkocji (VI w). Jego legendę zawiera starożytny brewiarz z Aberdeen (BHL 2899). Miał być biskupem w Irlandii i dopiero później wybrać się z towarzyszami do zachodniej Szkocji. W Strogeth wybudował ponoć trzy kościoły. Potem założył społeczność chrześcijańską w Lungley. Ostatnie lata spędził w Glamis. Zmarł 17 lub 18 listopada. Pewne koneksje, jakie zdawał się mieć z królem Konranem, potwierdzałyby supozycję legendy o tym, że żył w VI stuleciu. Chcą jednak inni widzieć w nim tego, który jako Fergustus episcopus Scotiae Pictus uczestniczył w r. 721 w synodzie zwołanym przez Grzegorza II.