Filipa

Żeńskie imię pochodzenia greckiego, o tym samym rodowodzie co FILIP.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Philippa, ang. Philippa, fr. Philippe, niem. Philippine, wł. Filippa.

Dwie błogosławione reprezentują to imię w literaturze hagiograficznej. Tą, która wpisała się do niej lepiej, jest niewątpliwie

Filipa de Chantemilan. Urodziła się około r. 1412 na zamku Changy, w departamencie Loary. Wcześnie straciła ojca, ale matka, Joanna de Vernay, zapewniła jej staranne wychowanie. Utraciła ją, mając lat piętnaście. Była już wówczas panną, która swą urodą zwracała na się uwagę wielu. Skłaniało ją to do pewnej płochości. Przebywała potem we Vienne nad Rodanem i tam natknęła się na znakomitego kierownika duchownego. Wtedy to rozpoczęła życie pełne poświęcenia dla chorych, biednych i uwięzionych. Odbyła też kilka pielgrzymek do sanktuariów Francji, a w r. 1450 uczestniczyła w Rzymie w uroczystościach roku jubileuszowego. W rok później stała się jedną z pierwszych ofiar epidemii, która nawiedziła Vienne. Zmarła 15 października 1451 r. Rychło otoczyła ją spontaniczna cześć wiernych, zaaprobowana przez miejscowe władze kościelne, nigdy jednak nie ukoronowana procedurami rzymskimi. Stąd właśnie pochodzi to, że Filipę zwie się na ogół błogosławioną.