Firmina

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik imienia Firminus (zob. FIRMIN).

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Firmina, ros. Firmina, Firma, wł. Firmina.

Nie ośmielamy się zakładać, ile było świętych niewiast tego imienia. Zarówno ich identyfikacja, jak i rozróżnianie są przedmiotem dociekań czysto koniekturalnych. Zresztą prawie nic o nich nie wiemy. Mimo to kilka słów poświęcimy tej, której kult był swego czasu dość znaczny.

Firmina z Amerii (Amelii, w Umbrii). Wedle późnych Pasji miała być Rzymianką, córką prefekta Kalpurniusza. Do wiary przywiodła młodzieńca wysokiego rodu, który chciał ją uwieść. Poniósł on śmierć za wiarę w dniu 1 grudnia. Firmina pochowała go pod Amelią w swej posiadłości. Wkrótce potem sama została aresztowana, poddana torturom i spalona. Po upływie ponad dwudziestu lat nawrócił się jej kat Ursicenus. Ochrzcił go w Rawennie kapłan Walentyn. Tymczasem inna wersja legendy wiąże Firminę z Centumcellae (Civitavecchia). Martyrologium wspomina tę jakoby drugą Firminę nie 24 listopada, ale 20 grudnia. Czy chodzi o tę samą osobę- Jedni odpowiadają twierdząco, gdy tymczasem inni zaprzeczają takiej tożsamości. Przy wszystkim należy zauważyć, że dyskusja na ten temat o tyle wydaje się jałowa, o ile same Pasje są tworem pobożnej wyobraźni, może także przejawami późnego kultu, nie zasługują jednak jako historyczne źródło na jakąkolwiek wiarę.